Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
Concert Kernexplosies en dubbelgesplitste grefo-folk Louis Sclavis Atlas Trio & Plan Kruutntoone, dinsdag 19 november 2013, Grand Theatre, Groningen Klarinettist Louis Sclavis, al jaren het boegbeeld van de Franse improvisatiemuziek, houdt ervan zich met jong talent te omringen. Zijn huidige Atlas Trio biedt onderdak aan gitarist Gilles Coronado en toetsenspeler Benjamin Moussay, die de baas het vuur na aan de schenen leggen. Coronado de motor van het trio noemen zou een understatement zijn: hij fungeert hier als kerncentrale. Met zijn keiharde uithalen geeft hij de muziek een massief karakter. Maar hij kan ook voor de soulfactor zorgen en een vrije countryblues à la Derek Bailey mondt uit in een strak duet met de basklarinet. Gitaar en elektrische piano kunnen elkaar lelijk voor de voeten lopen, maar ze kunnen ook efficiënte samenwerkingsverbanden aangaan. Van dat laatste was hier sprake. Sterker nog, gelijk Max und Moritz beproeven Gil et Bennie de structuur van de stukken op haar deugdelijkheid en Sclavis op diens incasseringsvermogen. Dit optreden was het eerste van een tournee die door de VIP (Vereniging Jazz en Improvisatiemuziek Podia) is opgezet. De muziek van het Atlas Trio meandert tussen sereen engelengezang en gekerm uit een helse kookpot. Inderdaad: het hele spectrum en nog wat. Ongeveer zoals Lennie Tristano de spanwijdte van de jazz ooit verruimde met lineaire extensies die uit het melodisch materiaal zelf ontsproten, zo lijkt Moussay het lage register beukend te bewegen tot noten die er niet zijn. Een solo van hem kan klinken als een versnelde Bach Invention. Maar de Fender Rhodes kan de basklarinet ook gedisciplineerd volgen en kleuren. Louis Sclavis begon in 1976 niet voor niets zijn Association à la Recherche d'un Folklore Imaginaire. We hoorden in het Grand Theatre overwegend echo's van denkbeeldige dansen uit het Middellandse Zeegebied. Zijn muziek is gebaseerd op vrijheid, maar er waren ook momenten dat de muzikanten van het Atlas Trio zó scherp samenwerkten, dat het resultaat een bestudeerde indruk achterliet. Overigens bleken de hapjes (kaas, haring in bietengelei) die je van enige afstand op de piano meende te ontwaren gewoon bedieningspaneeltjes met knopjes voor de verzamelde elektronica. "Beefheart!" gonsde het in de zaal na afloop van het recital door het voorprogramma, Plan Kruutntoone van gitarist en zanger Hans Visser. "Beefheart" zong het ook in de foyer. Tja, wanneer muziek niet direct thuis te brengen is, roept de mens al gauw Don Van Vliet aan. De Kift kun je er ook in horen en Meindert Talma en de Negroes. Als je het aan Visser zou vragen, zou hij vermoedelijk John Lennon en Jacques Brel noemen als invloeden. Een soort vrije noisefolk met dubbelgesplitst-gereformeerde trekjes, zo kun je Vissers stijl ook karakteriseren. Zijn teksten zijn, beentje gelicht door Dada, associatief en poëtisch; er spreekt een verbeten soort verbazing uit over de samenleving en het leven. De banjo wordt niet gestrumd, maar klinkt in Vissers handen als een gehandicapte gitaar. De muzikanten zwoegen met strakke koppen en zuigende stappen door de klei. Op survival langs teksten als 'Als Alles Er Af Is' en 'Trekker, v/h Tractor Et Embargo'. Zie daar maar eens chocolade van te maken. Willem Schwertmann maakte van beide concerten fotoverslagen. Klik hier voor foto's van het Louis Sclavis Atlas Trio en hier voor foto's van Plan Kruutntoone. Labels: concert (Eddy Determeyer, 25.11.13) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |