Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Cd
Hafez Modirzadeh – 'Post-Chromodal Out!' (Pi Recordings, 2012)

Opname: 15 & 16 februari 2012

Het album van de Amerikaanse saxofonist met Iraanse wortels Hafez Modirzadeh bestaat uit twee suites, die vooral gebaseerd zijn op transculturele theorie van post-chromatische modaliteit, post-chromodality. Deze is weer verwant aan de harmolodics van Ornette Coleman, vandaar ook de titel van het album dat ook een beetje de klank van de stukken verklaart. Het is muziek met een sterk zwevende tonaliteit. Was er geen opzet in het spel geweest, dan zou je denken dat er vals wordt gespeeld, zoals we dat kennen van de kwart- en microtonen van Coleman. Dat zweven van de tonen wordt ook nog eens versterkt door het geluid van Vijay Iyers piano, die ook als een deinend schip systematisch om de toonreferenties heen draait. Het niet-Amerikaanse element wordt in enkele stukken versterkt door de aanwezigheid van Filipijnse percussie, de
kulintang, en het Perzische hakkebord, de santur.

Ook los daarvan is het spannende muziek, die met de akoestiek van de free jazz diverse culturele invloeden, inclusief de Iraanse, opgenomen heeft. De andere inspiratiebron die boven de muziek zweeft is die van Don Cherry, die met zijn plaat 'Eternal Rhythm' de toon zette voor de verbintenis tussen niet-westerse muziek en free jazz. De uitgangspunten van de zeventien delen van de eerste suite, 'Weft Facets', zijn zeer verschillend, maar in de uitwerking altijd zeer consequent en vol verrasssingen. Om een idee te geven van Modirzadehs achtergrond, hij studeerde onder meer bij George Russell en Jimmy Giuffre, maar bekwaamde zich ook in de Perzische dastgah. Trompettist Amir ElSaffar is evenals Modirzadeh een originele solist met flexibele toon, die zowel soundscapes als ritmisch uitdagend materiaal aan kan. Bassist Ken Filiano en drummer Royal Hartigan houden de boel mooi open, ook als het moet grooven.

Veel strakker en ook wat makkelijker in het gehoor klinken de elf delen van 'Wolf & Warp', een reeks composities van de mij tot nu toe onbekende componist James Norton, die zowel mysterieus folky als hard swingend kunnen klinken. Hier is Modirzadeh op de alt- of tenorsax slechts een van de vijf musici die de muziek waar het kan een vrije, speelse afwerking meegeven. 'Post-Chromodal Out!' is het eerste album van Modirzadeh dat ik gehoord heb, maar ik zag dat hij al sinds 1993 cd's volgens zijn theoretische principes heeft gemaakt. De beste muziek is - zoals hier - zowel qua vorm als esthetiek uitdagend. Eigenlijk had deze cd ook op mijn 'beste van'-lijstje van 2012 moeten staan.

Labels:

(Ken Vos, 4.2.13) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.