Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 




Concert
Progressief pianotrio speelt met tijd
Vijay Iyer Trio, vrijdag 8 februari 2013, Paradox, Tilburg

De inmiddels volprezen pianist Vijay Iyer vindt zijn weg over de globe via diverse ensembles en samenwerkingsverbanden. Dat heeft geleid tot het incorporeren van Aziatische invloeden binnen zijn virtuoze spel. Deze eclectische opvatting presenteert zich in de samenwerking met wapenbroeder Rudresh Mahanthappa en het project Tirtha. Bij het laatste is sprake van een complexe symbiose tussen moderne, creatieve westerse jazz, Hindoestaanse muziek en de Karnatische muziek uit Zuid-India. Daarnaast is Iyers muziek stevig verankerd in de tradities van de Amerikaanse jazz. Het oprekken van de waarden van het klassieke pianotrio vormt daarbij zijn belangrijkste drijfveer. Sinds 2009 zijn bassist Stephen Crump en drummer Marcus Gilmore zijn metgezellen binnen dit metier, wat heeft geleid tot het uitstekende 'Historicity' en het recente album 'Accelerando'.

Het repertoire dat wordt gespeeld is afkomstig van beide albums en zijn soloalbum uit 2010. Op deze cd's wordt een handvol originelen naast een groot aantal covers geplaatst. Deze zijn afkomstig van bekende artiesten uit de wereld van de jazz, de dansmuziek en de rhythm-and-blues. Via de compositie 'Accelerando' wordt van meet af aan duidelijk gemaakt dat de verdeling van de tijd centraal staat. Repeterende piano-akkoorden, verschuivingen in de dynamiek en een spatje lyriek leiden uiteindelijk tot een maniakale versnelling van het stuk! Daarna beent het trio twee relatief oude composities van het album 'Historicity' ritmisch tot op het bot uit. De diepliggende mysterieuze blues van Julius Hemphills 'Dogon A.D' verwordt zo tot een niets ontziende en ruige ritmische zoektocht. Versierd met prachtige piano-intermezzo's, een veelzeggende stilte en een rustgevende baspartij, eindigt het in een kakofonie van geluid. 'Historicity' start ingetogen, romantisch, en blijkt uiteindelijk niet meer dan een opstart voor een bijna motorisch aangedreven ritme. De vele tempowisselingen leiden tot een eruptie, die uitmondt in een intieme finale.

Zonder de broodnodige pauze dendert de hogesnelheidstrein, bestaande uit het ritmisch hart van Crump en Gilmore, door. Met een griezelige handigheid, tornend aan ritmische structuren, blijft een heerlijk gevoel voor swing in stand. Vaak verdubbelt Iyer het immense gevoel van ritmiek. Staccato statements, plotseling invallende stiltes, minimalistische patronen en doorklinkende echo's zorgen voor een sfeer, waarin tegen elkaar tikkende en slaande klokken een modern muzikaal geheel vormen. In 'Darn That Dream' dartelt de pianist inventief om het zo herkenbare thema heen. De subtiel aangebrachte dissonanten vormen de inleiding voor een vurige drumsolo.

Dat het trio de afgelopen jaren is geëvolueerd, is een understatement. Het intuïtieve en interactieve samenspel wegen zwaar bij de afsluitende tracks. In de rapsodie 'Optimism', een weerslag van Iyers hoop op maatschappelijk betere tijden, wordt de collectieve variatie gepredikt. De ultieme en te verwachten toegift 'Human Nature', onweerstaanbaar vanwege de melodie, kleurt het trio prachtig in. Fragmentarisch in de opbouw, vertragend en versnellend, vindt een herdefinitie van deze klassieke Jackson-song plaats, die door Miles Davis al verheven is tot een moderne jazzstandard. Zoals gezegd behoudt Iyer de aantrekkelijke melodie, maar beeldhouwt het trio er een rijk ritmische complexiteit omheen en varieert het in de toonaarden. Op sommige momenten is de beat twee keer zo snel als bij het origineel, maar blijft warm en verwachtingsvol klinken!

Klik hier voor foto's van dit concert door Monique van der Lint. En hier voor een fotoverslag door Louis Obbens.

Labels:

(Louis Obbens, 20.2.13) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.