Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Cd
Louis Armstrong - 'Skid-Dat-De-Dat' (Bygone Days/Delta, 2008)

Opname: 1925-1929

Zo eens in de paar jaar wordt het vroege werk van trompettist (destijds nog kornettist) en zanger Louis Armstrong weer op de markt gebracht en dat is een goed ding. Dit essentiële materiaal dient voortdurend beschikbaar te zijn. Bygone Days, een sublabel van het Engelse Delta, heeft met 'Skid-Dat-De-Dat' een selectie uit opnamen door Armstrongs Hot Five, Hot Seven, Ballroon Five en Orchestra uitgebracht die je een afspiegeling zou kunnen noemen van het totale oeuvre van de grote man. Met de Hot Five ging Armstrong in feite tegen de tijdgeest in: overal werden dansbands in de jaren twintig uitgebreid, ook in zijn geboorteplaats New Orleans. Doch ook hier horen we die ontwikkeling terug, via de Hot Seven en de Ballroom Five (die in werkelijkheid tien man kon herbergen). Kort hierna zou Armstrong de bigband van pianist Luis Russell als zijn vaste ensemble kiezen. En twintig jaar na de laatste opnamen op deze cd keerde hij met zijn vijf All Stars weer terug naar de basis.

Er is een groot aantal mijlpalen in de ontwikkeling van Louis Armstrong (en dus in de ontwikkeling van de jazzmuziek) op 'Skid-Dat-De-Dat' verzameld. Om te beginnen moeten we vaststellen dat we hier de man in volle glorie horen. Bij het orkest van pianist Fletcher Henderson was hij weliswaar als solist de primus inter pares geweest, maar meer dan een paar maten zat er doorgaans niet in. Voorts hebben we hier te maken met elektrische opnamen en dat scheelt ten opzichte van de akoestische platen van vóór 1925 een slok of wat op een borrel. (Overigens heb ik de indruk dat het laag hier ten opzichte van andere recente heruitgaven bepaald niet beter tot zijn recht komt.) Tenslotte is vaak opgemerkt dat de Hot Five en Hot Seven studioformaties waren: op een enkel benefietoptreden na stonden deze formaties nimmer voor een dansend publiek. Zelf wil ik daarbij nog opmerken dat alle leden van deze combo's deel hadden uitgemaakt van de Creole Jazz Band van kornettist King Oliver. Vandaar de cohesie binnen de Fives en Sevens.

We horen hier – 'Cornet Chop Suey', 'Wild Man Blues', 'Potato Head Blues', 'Twelfth Street Rag' - hoe Armstrong met briljante improvisaties het begrip jazzsolo definieerde. We horen ook hoe hij het voortouw nam in de jazzzang en de scatvariant daarvan. 'Heebie Jeebies' zal voor velen destijds een eyeopener zijn geweest – al moet daarbij gemeld worden dat de passagiers van de raderboten die Armstrong een jaar of vijf eerder bij het orkest van pianist Fate Marable hoorden de primeur hadden.

Naast Louis Armstrong zijn klarinettist Johnny Dodds en pianist Earl Hines de meest belangwekkende solisten. Dodds demonstreert in 'Wild Man Blues' en 'Struttin’ With Some Barbecue' de rijke, houten New Orleans-sound (of moeten we in verband met de Tio's hier toch van een Mexicaans geluid spreken?) Het zigzaggende brein van 'Fatha' Hines (ont)regelt diens solo's.

In 1928-29, het einde van de beschouwde periode, zorgde rietblazer en arrangeur Don Redman voor een orkestrale aanpak, toonde tenorist Happy Caldwell aan dat de saxofoon zijn status als circustoeter was ontgroeid en mocht Kaiser Marshall behalve de woodblocks ook de snaartrommel beroeren. Jazz was volwassen geworden.

Labels:

(Eddy Determeyer, 6.1.13) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.