|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Concert Zuurstof, omdat we niet zonder kunnen... Jef Neve 'Sons Of The New World', vrijdag 7 december 2012, Paradox, Tilburg Onder het motto 'We zijn allemaal zonen van de wereld' begon pianist/componist Jef Neve zijn concert met een ouverture, een prayer zoals hij het zelf graag noemt. Hij deelde voor deze avond het podium met trio-genoten bassist Sean Fasciani en drummer Teun Verbruggen. Maar liet zich voor de gelegenheid en de presentatie van zijn cd 'Sons Of The World' vergezellen door een blazerssectie met Myrddin De Cauter op klarinet, Michael Campagna op sax en fluit, Jo Hermans op trompet en flügelhorn, Pieter Kindt op trombone en Bart Indevuyst op de hoorn. Neve werd voor het maken van dit project sterk geïnspireerd door de veranderingen in, zoals hij het zelf graag noemt, de Nieuwe Wereld, als gevolg van het internet, klimaatsveranderingen en de economische crisis. Neve legt uit: "De wereld begint op een groot dorp te lijken, als gevolg van de betere bereikbaarheid door het internet. Mensen hebben veel meer gemeen met elkaar dan ze denken. Dan is het wel shockerend om te zien dat we toch niet met elkaar samen kunnen leven." Het wordt al snel duidelijk dat Neve meer in zijn mars heeft dan een mooi liedje schrijven. Al zijn stukken zijn regelrechte (muzikale) theaterstukken, lyrische pareltjes, die laag na laag zijn filosofische overwegingen verklanken en kleuren met een intens gevoel van humaniteit. Met een gezonde dosis humor en cynisme benadert hij gebeurtenissen in zijn leven en stelt ze als decor voor zijn composities. Zoals Neve's gedrevenheid is ook zijn pianospel, krachtig en robuust. Maar ook fijnbesnaard en op zijn tijd opvallend door eenvoud en ongecompliceerdheid kan hij zijn. Zijn composities hebben een expliciete kop en staart: een intro, verhalend middenstuk en een daverend slotstuk. Er gebeurt veel en we worden rijkelijk voorzien van klanken, wat je ook zou kunnen verwachten gezien de hoeveelheid muzikanten op het podium. Toch wordt de geluidsproductie nooit een kakofonie en nimmer overdadig of verkwistend. Neve doseert to the point en laat de karakteristieke eigenschappen en klanken van de afzonderlijke instrumenten voor zich spreken. Neve lijkt qua muziekstijl niet in een hokje te passen en wentelt zich rond in de vrijheid en inspiratie die hem van jazzzijde is aangereikt. Duidelijke klassieke sporen - maar ook uit de blues, flamenco en zelfs gospel - zwerven door zijn groots opgezette muzikale ontwerpen. Kunstige solo's en bezielende improvisaties van Neve en de zijnen perfectioneren een wervelend vertoon. Twee hoogtepunten wil ik hier nog extra vermelden. Het stuk 'Kundalini', wat staat voor energie van bewustzijn, begon met De Cauter op gitaar. Zijn prachtige flamenco-achtige solostuk bleek slechts een intro voor een groter geheel. Ontstaan vanuit het binnenste van de ziel en telkens met een laagje piano en orkest aangevuld, ontstond een prachtige symfonie, melodieus en gevoelig en zonder meer indrukwekkend. En er was 'Zuurstof'. Neve schreef het naar aanleiding van de ramp met dodelijke afloop tijdens Pukkelpop. Hierin horen we een langzaam expanderende samenklank van piano en blazers binnen een repeterend thema, met een subtiel kloppend hart in de basis, aanzwellend tot snerpend en bijna irritant. Om te laten weten dat we niet zonder kunnen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik Neve nog nooit gezien of gehoord had. Maar ik ben fan. Vanaf nu. Klik hier voor foto's van dit concert door Donata van de Ven. Labels: concert (Donata van de Ven, 19.12.12) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
