Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Vitale hardbop met een verrassende gastrol

Tineke Postma, Alan Skidmore, Benjamin Herman & Rein de Graaff Trio, zaterdag 3 maart 2012, Bimhuis, Amsterdam

Rein de Graaff is niet weg te denken als een warm pleitbezorger van de bebop en ardbop in Nederland. Deze stromingen zijn voor hem ankers - de zogenaamde echte jazz - en zijn diep geworteld in zijn muzikale systeem. Veelzeggend is zijn stelling dat er na Coltrane niets wezenlijks is veranderd in de jazz. Daar kun je anders over denken! Ontegenzeggelijk zorgt zijn passie en visie voor een uniek verschijnsel op de podia. De Graaff slaagt er namelijk al vele jaren in beroemde Amerikaanse muzikanten uit het bebop- en hardbopidioom naar Nederland te halen. Een willekeurige greep: James Spaulding, Houston Person, Frank Morgan, Bud Shank en Lee Konitz. Onder de subtitel 'Alto Madness' is het deze keer de intentie geweest om twee bruisende Nederlandse altisten te koppelen aan de Engelse altist Pete King. Vanwege gezondheidsredenen is laatstgenoemde vervangen door zijn landgenoot en tenorist Alan Skidmore.

De door John Coltrane gecomponeerde en/of uitgevoerde muziek staat centraal in de tjokvolle Amsterdamse jazztempel. De uitdaging en aardigheid van het optreden schuilt erin dat overbekende melodieën een vitale bewerking ondergaan, al even herkenbaar als inzichtelijk. Vaak unisono gestart worden de smakelijke composities, zonder uitgesproken arrangementen, becommentarieerd door drie en een enkele keer door twee blazers. Eenmaal verrezen uit zijn stoel verrast Alan Skidmore het meest. In de wildgroei aan Coltrane-klonen, vertilt Skidmore zich niet aan de duizelingwekkende grootheid van J.C. De uitbundige en vaak korte statements komen altijd weloverwogen tot stand. Ze zijn weliswaar virtuoos en gepassioneerd, maar kenmerken zich eerder door subtiliteit en diepgravendheid.

De saxofonist is al een hele tijd actief binnen de Britse muziekscene. In het midden van de jaren zestig speelt hij onder meer bij John Mayall's Bluesbreakers en in het Ronnie Scott Quintet. In de jaren zeventig is hij van toegevoegde waarde in tal van fusiongroepen, zoals Soft Machine en Brotherhood Of Breath. Tijdens dit optreden spoort zijn muzikale getuigenis onmiskenbaar met zijn eerste liefde als vurige en vrijmoedige beoefenaar van de bebop- en hardbopstijl. In de diversiteit aan up-, midtempo-, bluesstukken en een enkele ballad contrasteert zijn robuuste tenor aangenaam met het lichte, moderne kwikzilverachtige spel van Tineke Postma. Ook Benjamin Herman, net als Postma over het algemeen te bewonderen onder eigen bewindvoering, zoekt binnen de klassiekers duidelijk naar het avontuur. Zijn ruige, percussieve en korrelige spel is doordrenkt met de drive van het bopspel en gedijt wonderlijk genoeg in de vlekkeloos spelende ritmesectie van bassist Marius Beets en drummer Eric Ineke. Een feestelijk genoegen!

Klik hier voor foto's van dit concert door Louis Obbens.

Labels:

(Louis Obbens, 14.3.12) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.