Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Hartverscheurende solist avant la lettre

Kenny Garrett Quartet, zaterdag 17 maart 2012, Paradox, Tilburg

De recente release van Kenny Garretts cd 'Seeds From The Underground' verwijst naar een muzikale carrière die, opmerkelijk genoeg, al meer dan dertig jaar bestrijkt. Garrett keert, na een periode van cross-over tussen bop en elektrische funk, terug naar de basis van de akoestische jazz. Zijn zelfgeschreven muziek getuigt zowel van een eerbetoon als erkenning aan allen die de saxofonist geïnspireerd hebben, dan wel in staat hebben gesteld zijn talent te laten rijpen. Alle titels op zijn cd verwijzen dan ook direct of indirect naar muzikale persoonlijkheden die van invloed zijn geweest.

Live pakt deze wedergeboorte zonder enige vorm van overdrijven verbluffend goed uit. Programmatisch geplaatst tussen de fijnzinnige ECM-coryfeeën en de top van Nederlandse jazz is ook de timing van dit optreden nagenoeg perfect te noemen. Een van de meest gelauwerde altisten van de afgelopen decennia blijkt een solist avant la lettre te zijn. Zijn spel is op de Amerikaanse leest geschoeid, met respect voor de Afro-Amerikaanse muziektraditie. Het is zijn stiel om vol passie instrumenteel te excelleren. Hij voegt er bovenal iets aan toe. Garretts modus operandi in deze constellatie is het componeren en uitvoeren van jazz op het snijvlak van intense hardbop en free jazz. De zogeheten post-bop wordt door Garrett vermengd met vleugjes funk, latin en Aziatische klanken.

Een belangrijke pijler voor deze ultieme proeve van bekwaamheid ligt in handen van de onweerstaanbaar meedogenloos drummende McClenty Hunter. Na een zwoele en melodieuze start blijkt al snel dat de tandem Hunter/Garrett, de muziek van die avond naar grote muzikale hoogte gaat brengen. Dit met een verwoestend muzikaal slagveld als gevolg. Dat ook variatie hoog in het vaandel staat, blijkt uit het verschuiven van een zonnig Caribisch thema naar hartverscheurende, lijdzame passages. Het licht en soulvol geblazen nummer dat daarop volgt onderstreept dit des te meer, ondersteund door een fijne pianistische sluierregen van Vernell Brown. De afsluiter voor de pauze is onmiskenbaar Coltranesk. Vrij, opzwepend en uiteindelijk op het angstaanjagende af zitten de altist en de drummer op elkaars hielen. De maalstroom aan muzikale vondsten en de interactie tussen de muzikanten grenst bijna aan het onmogelijke. Een rollercoaster met vervaarlijk aangebrachte U-bochten en chicanes, die het luisterend publiek tegelijkertijd de stuipen op lijf jaagt, maar ook het ultieme genot brengt. Uiteindelijk blijven de toehoorders verwonderd achter in een getuigenis van ongekende spelvreugde.

Kenny Garrett blijkt tijdens dit optreden het magisch vermogen te hebben om de ene geniale solo na de ander af te leveren. Wanneer je ook maar het idee hebt dat het finale hoogtepunt is bereikt, slaagt hij erin zichzelf te overtreffen. Dit fenomeen slaat ook toe in de tweede set. Aanvankelijk onder licht sprankelend pianospel en een zorgeloze begeleiding, soleert Garrett met verraderlijke ingehouden spanning. Langzaam culmineert het nummer, onder invloed van zwaarmoedig gestreken baslijnen en vulkanisch drumwerk, vuurspuwend en opzwepend, naar een sinistere apocalyptische werkelijkheid. Geheel in lijn met Coltrane, maar op unieke wijze, vindt na een mystiek intermezzo de herrijzenis plaats. Op niet mis te verstane wijze dartelt de muziek, als een waar contrast, in een feestelijke calypso-achtige sfeer in het rond. Alvorens uptempo te eindigen overtuigt het kwartet met een sensueel geblazen ballad. Garrett schuwt ook het platte vermaak niet. Het spectaculaire optreden wordt namelijk afgesloten in een collectieve (publiek en musici) extase waarin de opwinding, via een lange reeks van herhalingen, wordt bereikt.

Muziek in een spirituele sfeer, die de creativiteit verhoogt en reikt tot onvergelijkbare hoogte!

Klik hier voor foto's van dit concert door Monique van der Lint.

Labels:

(Louis Obbens, 24.3.12) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.