Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Ontdooien met Binary Orchid

donderdag 2 februari 2012, Jazz at the Crow, Kraaij & Balder, Eindhoven

Buiten lag sneeuw, het kwik stond op -12º, twee leden van de formatie kwamen uit Ijsland, dus kouder kon haast niet! Maar wat een tegenstelling binnen in café Kraaij & Balder. Binary Orchid, het kwartet van bassist Gulli Gudmundsson, verwarmde met hun spel het publiek tijdens dit Jazz at the Crow-concert. Zij maakten het café tot een welkome muzikale koek-en-zopie. Trompettist Eiríkur Orri Ólafsson, vocaliste Nataszà Kurek en pianist Wolfert Brederode zorgden voor fascinerende, filmische soundscapes, stemmingen en klankvisioenen. Bij tijd en wijle werden ook elektronische elementen onopvallend maar essentieel en relevant in het klankbeeld ingepast.

Kurek, van wie in 2004 de cd 'Incantion' met veel eigen werk verscheen, gebruikte haar stem en teksten instrumentaal. Zij kleurde, accentueerde en wist met haar scats subliem de composities te vervolmaken. In 'Particles' zette zij met haar vocale en improvisatorische invallen de compositie naar haar hand, met Ólafsson als sparringpartner. Gefaciliteerd door de grooves van Brederode en Gudmundsson als constante.

Binary Orchid weet wat verstilling is, kent de werking van de ruimte tussen de noten en musiceerde op vele momenten broos, breekbaar en ingetogen. Maar zeggingskracht en schoonheid zit niet in bombast of koffers vol noten. Integendeel: Binary Orchid zette zowel individueel als collectief een koffer vol dromen om in fraaie klanklandschappen en ongrijpbare muzikale panorama's. Zelfs in het stevige en naar een fortissimo climax opgebouwde 'Dear Planck' bleef de totaalklank volkomen in balans en mooi gedefinieerd.

Er viel veel te genieten van warmbloedig basspel van de leider. Hij stelde zich geheel in dienst van het totaal en liet zich geen moment op zijn leiderschap voorstaan. Deze formatie bood Gudmundsson alle mogelijkheden om het klankidioom dat hem voor ogen stond op democratische wijze te realiseren. Het spel, het belang en de inbreng van Wolfert Brederode in dit kwartet behoeft hier geen betoog. Zijn spel was als het ware bindmiddel voor het bereiken van een synthese van alle bandleden.

De integere vocalen van de Poolse Nataszà Kurek waren oorstrelend, functioneel en mengden zich mooi in het totaal. Docent Eric Vloeimans tenslotte kan tevreden zijn met zijn pupil Eiríkur Orri Ólafsson. Deze liet met zijn ingetogen en beheerste spel horen dat een trompet ook fluisteren kan. En dat op fluistertoon de mooiste dingen gezegd kunnen worden, dat maakte hij vanavond overduidelijk.

Buiten was het kwik inmiddels naar -16º gezonken, maar het publiek was door dit concert dusdanig verwarmd dat het hen niet kon deren.

Klik hier voor foto's van dit concert.

Labels:

(Cees van de Ven, 10.2.12) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.