Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Cd
Ernst Glerum - 'Movie Music' (Favorite, 2011)
Glerum Omnibus - 'Paper Models' (Favorite, 2011)

Opnamen: 2003-2008 / 11-12 oktober 2011

Hoe haal je twintig topbassisten in Amsterdam bij elkaar? Simpel: door Ernst Glerum te heten en alle tracks zelf in te spelen. Het resultaat is een ongelooflijk rijk geluid dat de beoogde associatie met grote schepen oproept; het is de soundtrack voor de documentaire 'Stad aan de haven'. In het hoog hoor je twintig cello's – maar dan anders, zangeriger, magischer. Het resultaat klinkt zó clean dat ik Glerum ervan verdenk dat hij sommige tracks gewoon elektronisch gedupliceerd heeft. Een paar delen ('World Champ', 'Enigma') hebben een bezonken, renaissance-achtige kwaliteit. Een beeld dat versterkt wordt door de vormgeving van het schijfje, dat Deutsche Grammophon suggereert.

Meer jazzgehalte heeft 'Paper Models', van Glerum-als-pianist ditmaal. Hij klinkt bepaald niet als een bassist die de piano erbij doet, voor het uitzoeken van akkoorden en zo. Nee, Glerums toucher, zijn dynamiek en de autoriteit die hij uitstraalt verraden zijn bekendheid met de materie, die teruggaat tot de klassieke muziek die hij van zijn moeder hoorde.

Ernst Glerum speelt met de spaarzaamheid van een Mal Waldron of een Ahmad Jamal en de verbeeldingskracht van een Herbie Nichols. Soms stijgt hij boven zichzelf uit en wordt hij een barpianist anno jaren vijftig, die je laat gissen dat in zijn compositie 'Psalm' heel listig de standards 'So In Love' en 'Gee Baby, Ain’t I Good To You' schuilgaan.

Labels:

(Eddy Determeyer, 11.2.12) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.