|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Concert Vocalistenparade in De Smederij Sessie met onder meer het Daan Kleijn Kwartet, dinsdag 10 januari 2012, De Smederij, Groningen De verloren zoon was weer even thuis. Afgelopen zomer verkaste gitarist Daan Kleijn van Groningen naar New York om daar verder te schaven aan zijn techniek, kennis en opvattingen. Dinsdag konden we in De Smederij de balans opmaken van een semester in de Big Apple. Wel, er was weinig van de spreekwoordelijke opgefoktheid van de grote stad in Kleijns spel te bespeuren. De tempi lagen laag, wat dat betreft was er (te) weinig afwisseling. (Altijd gedacht dat dat een mythe was, die Groninger nuchterheid.) Alleen 'Subconscious Lee' pakte wat pittiger uit. Hier trokken de gitarist en pianist Jorn Swart fraaie unisonolijnen door het thema. Daarvoor had Kleijn al laten horen dat zijn zin voor avontuur niet geleden heeft onder de emigratie. Zijn intro voor 'Reflections' was subtiel en spannend. Maar de grootste indruk maakte de gitarist tijdens het allerlaatste nummer van de avond, 'If You Could See Me Now', dat hij samen met zijn lief, vocaliste Roos Plaatsman, een doorleefde vertolking gaf. Het was na de pauze trouwens een parade van vocalisten in De Smederij. Ellen Tackenkamp liet in 'On The Sunny Side Of The Street' horen dat ze over een jazzy timing beschikt – en dat is eigenlijk al meer dan je van nieuw vocaal talent mag verwachten. Even dacht ik dat ze uit zou gaan van Sy Olivers arrangement, maar dat bleek ijdele hoop. Rijzende ster Renske de Boer pakte 'Skylark' bij de lurfjes en deed dat met een aplomb alsof ze in het Scheveningse Kurhaus anno 1939 stond. Qua persoonlijkheid, présence en zelfverzekerdheid steekt De Boer heel wat collega's in de kontzak. Intussen maakte gitarist Frank Wingold 'Skylark' en het daaraan voorafgaande 'Cherokee' met zijn fabuleuze wendingen en ontdekkingen puur vloeibaar. En dan waren daar de gebruikelijke nieuwe talenten. Trombonist Odei Al-Magut met zijn forse aanpak heb ik op deze plaats al eens genoemd. Drummer Eddie Jensen (lekker strak en stuwend, met mooie fills, maar nog geen echte solist) en een Koreaanse gitarist, die voorlopig June heet en boeiende verhalen kan vertellen, kunnen aan het lijstje met veelbelovende namen worden toegevoegd. Labels: concert (Eddy Determeyer, 17.1.12) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
