Cd
Instant Composers Pool Orchestra - 'ICP 049' (ICP, 2010)

Uiteraard vergt het zo direct met en langs elkaar heen spelen als het ICP Orchestra doet een grote mate van meesterschap. Nu dit orkest al bijna twintig jaar een zo goed als onveranderde bezetting heeft, is de formule van telepathische anarchie, waar bandleider Misha Mengelberg zijn hele leven op heeft aangestuurd, herkenbaarder dan ooit. De meest recente cd-uitgave, 'ICP 049', pakt de draad goeddeels op waar voorgangers 'Aan & Uit' en 'Weer Is Een Dag Voorbij' ophielden.

Het is vaak opgemerkt dat nu Mengelberg zich tevreden verklaard heeft over de koers van het orkest, hij zichzelf steeds meer op de achtergrond begeeft. Dit is, afgaande op deze opnamen, terecht te noemen. Wie bijvoorbeeld een van de 'Bospaadje Konijnehol'-platen als vergelijkingsmateriaal gebruikt, ziet dat in twintig jaar tijd de pesterige pianoclusers en tegenintuïtieve loopjes, die vooral bedoeld waren om de muzikanten uit hun tent te lokken, steeds minder prominent aanwezig zijn.

Hetzelfde geldt voor Mengelbergs composties: meer dan ooit bevat 'ICP 049' werk van andere orkestleden, die ook composities van de pianist opnieuw arrangeerden. Met name rietblazer Michael Moore verdient hier een vermelding; zowel zijn eigen 'Sumptious' als zijn arrangement van Mengelbergs 'The Leopard' zijn hoogtepunten van deze cd te noemen. Beiden beginnen met een pizzicato van cello (Tristan Honsiger), viool (Mary Olivier) en bas (Ernst Glerum), waarna via swing de muziek steeds verder ontaardt, om vervolgens terug te keren bij een minimale uitvoering van het thema.

Tenorist en klarinettist Ab Baars is een van de andere muzikanten die duidelijk van zich laat horen. Zijn 'Wake Up Call', dat na het heerlijk vals gezongen 'Niet Zus, Maar Zo' de daadwerkelijke opener van 'ICP 049' is, vervreemdt de luisteraar gelijk van de bitterzoete klanken die de prelude kenmerkten. Een al evenzeer schurend arrrangement van Herbie Nichols' 'Busy Beaver' biedt een prominente rol voor de luidere kant van de tenorist. Die benut deze ten volste om de abstractere regionen van de compositie op te zoeken.

Toch verrast 'ICP 049' niet. Dat zal ook niet de bedoeling geweest zijn. Na vier decennia vol experimenten met zaagmachines, papagaaien, doedelzakken en live-elektronica, is dit ensemble tot rust gekomen en heeft men zich klaarblijkelijk tot doel gesteld om vooral de verdieping op te zoeken. Hier slaagt het Instant Composers Pool Orchestra buitengewoon goed in. Elk stuk is een miniatuur van muziekgeschiedenis, scherp interactievermogen en spelplezier.

Meer horen?
Op

Labels: cd

(Sybren Renema, 25.11.11) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.