|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Concert Hurricane Ralph raast door De Smederij Ralph Peterson Trio, dinsdag 10 mei 2011, De Smederij, Groningen Zelfs de meest blasé studentjes zaten met open monden waaruit ongecontroleerd gekreun ontsnapte te kijken naar die grote zwarte man, die achter het drumstel zat alsof hij een pikant tomatenroomsausje op smaak aan het roeren was. Natuurlijk, sinds hij ergens in de jaren tachtig als lid van David Murray's bigband in de Groninger Oosterpoort debuteerde, kennen we Ralph Peterson Jr. als een spectaculaire, hardhandige drummer. Maar dat hij zó goed (bij gebrek aan een passender epitheton) was, nee, daar moesten we in De Smederij even van slikken en schreeuwen. Polyritmiek is, zeg maar, echt zijn ding. Wat dat betreft staat Peterson midden in een lange, glorieuze traditie. Braaf in vieren begeleiden komt niet in zijn vocabulaire voor. Als zijn drumkit een gebouw zou zijn, zou er in elk kamertje altijd wel wat te beleven zijn. Zijn rechterhand houdt hij zó, dat hij de rand van de snaartrommel naar believen kan laten meezingen in de klap. Daarbij verliest hij de structuur geen moment uit het oog. Zodat Jungha Lee (piano) en Eunjung Jo (contrabas) wat dat betreft in ieder geval geen zorgen aan hun koppies hadden. Die koppies überhaupt boven water houden in deze tyfoon, dat was al heavy genoeg. Goed zo, ladies. Om de feestvreugde nog een graadje te verhogen, diepte de drummer een trompet op, en na een paar snelle toonladdertjes zette hij 'When I Fall In Love' in. Ralph Peterson is misschien niet de meest verfijnde trompetkunstenaar, maar wel een van de luidste. Hij wenkte Jaemin Lee, een van zijn studenten, liet hem achter de kit plaatsnemen, riep "blues in e flat" en "bow bow bow" om het ritme aan te geven en het volgend moment stond De Smederij in lichterlaaie. Met 'Slings And Arrows' gooide hij nog wat meer olie op het vuur, zodat je de vingers van die arme Eunjung langzaam maar zeker zag verrubberen. Enfin, misschien kan ze nog werk vinden in het Chinees Staatscircus, met die slangenvingers. Met een hartelijk "See you in the morning, nine o'clock" stapte de slagwerkdocent tegen tweeën op de fiets en peddelde monter neuriënd de nacht in. De Chinese delegatie intussen giechelde en gesticuleerde alle spanning van het tumultueuze optreden van zich af, terwijl Jan Dits verhaalde hoe hij ooit zijn drumstel aan Peterson had uitgeleend. Toen hij zijn instrument 's anderdaags terugzag, was het vel van de basdrum helemaal uit model geklopt. (Eddy Determeyer, 19.5.11) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
