|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Concert Ferdinand Povel: op avontuur in het tuinhuisje Uitreiking VPRO/Boy Edgar Prijs aan Ferdinand Povel, maandag 6 mei 2011, Bimhuis, Amsterdam Heilige grond, het Bimhuis, elke dag jazz, maar vandaag het jaarlijks feest der giganten. Ze zijn er dan ook allemaal en wie er niet bij kan zijn, kan het live volgen op Radio 6. De VPRO - 'het vrije geluid' - organiseert samen met Muziek Centrum Nederland, de dag nadat heel Amsterdam uitzinnig de landstitel heeft gevierd, haar eigen jaarlijks terugkerend jazzfeest. De Boy Edgar Prijs, vernoemd naar de fameuze orkestleider. Zelden is zoveel jazzkunde en kennis aanwezig op dezelfde plek, op hetzelfde moment, als hier vanavond. Intiem, ontspannen: een mooie atmosfeer. Dat tegen die achtergrond nog enkele uren welhaast ongemerkt live-radio en tv-nieuws wordt gemaakt, onderstreept het belang van de bijeenkomst en het aanwezige vakmanschap. Hier wordt het beste uit de kast gehaald. Maar dat wisten we allang. Sommige nummers kun je dromen, ze zijn al voorbij voordat ze goed en wel zijn begonnen. Povel kiest voor een brede presentatie met muziekvrienden, uitdaging, routine, techniek en jeugdig enthousiasme. Wat maakt hem apart? Het mooiste wordt het door de winnaar zelf verwoord in een gesprek met presentatrice Vera Vingerhoeds: "Als ik ga studeren in het geluidsdichte tuinhuisje en ik loop met mijn sax over het tuinpad, dan krijg ik zo'n opgewonden gevoel; wat zou er vandaag weer gaan gebeuren?" In deze frase zit het geheim opgesloten, van de zoektocht, de ontdekking, de zelfexpressie, de focus en de perfectie. De winnaar: een ambachtsman op saxofoon, musicus, pedagoog, coach... en zoals de krant piekte: 'een lieve man'. Maar bovenal kan, wil en moet hij spelen. Kenmerk: loepzuiver, in de groove, steeds de juiste toon op de juiste plek. Met 14 begonnen, met 17 al in de prijzen. Hij heeft alles al meegemaakt, van de verguisde sax tot de 'Candy-gekte', maar maakt het ook steeds weer opnieuw mee; hij dwingt zichzelf, legt zich de taak op om er iets van de maken. Zo ziet hij de prijs ook: "Ik moet nu wel." Met de samenstelling van het programma benadrukt hij de brede boog die hij kan spannen en bewust trekt over het jazzlandschap. De Bigband, Sanna van Vliet Trio, John Marshall Quintet, Ruud Jacobs Quintet, met als verrassende gastzangeres Francien van Tuinen. De aanwezigheid van jonge musici, de huidige scene, studenten en oude podiumkameraden onderstreept dit. Een terechte winnaar, daar is iedereen het over eens. Jongeren trekken naar deze stad en dit conservatorium om er te zoeken en te vinden. 'Povel is een verfijnd stilist, die een aansprekend breed geluid koppelt aan een vloeiende, melodieuze manier van soleren,' aldus het juryrapport van de VPRO/Boy Edgarprijs. Jazz leeft, leve jazz en leve Ferdinand. Een staande ovatie is zijn deel. De stemming zit er goed in, terwijl turbo swingspecialist Peter Beets zijn ritmesectie op de pijnbank legt, regent het noten. Povel lijkt hier met evenveel gemak mee te hollen, als wanneer hij wil dat zijn spel bedachtzaam en ingetogen moet klinken. Lichte zelfspot siert hem; "I'm 64 and have a body of 63," citeert hij Phil Woods. Vele bekende namen, vele stijlfiguren en generaties: Loevendie, Jacobs, Courbois, Herman, Roos, Roelofs; hij kreeg les, onderwees en speelde vooral samen. Tijdens de pauze getuigen dia's van zijn levensloop, de tijdgeest en de onafscheidelijke Selmer-sax. Povel wilde 'iets' met muziek, hij heeft een droom waargemaakt en is een complete saxofonist, die al 45 jaar laat zien wat hij kan en nog steeds zoekt naar dat moment in het schuurtje. Wij zijn benieuwd en kijken uit naar de tour. Klik hier voor een fotoverslag van deze avond door Cees van de Ven. Klik hier voor een interview met Ferdinand Povel door Vera Vingerhoeds. (Jo Dautzenberg, 20.5.11) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
