Jazzprofiel
Bobby Jones

Bobby Jones, geboren op 12 oktober 1928 in Kentucky, kreeg reeds op vierjarige leeftijd drumles van zijn vader, die een professioneel drummer was. Toen Bobby acht jaar werd, ging hij klarinet spelen. Het verhaal gaat dat hij meespeelde met platen van klarinettisten als Jimmy Noone, Barney Bigard, Benny Goodman en Artie Shaw. Miste hij een noot, dan gaf zijn vader hem een mep.

Jones' professionele carrière begon bij het orkest van drummer Ray McKinley (vooral bekend als leider van de Glenn Miller Band). Spoedig hierna moest hij het leger in. Daar speelde hij in de Fort Knox Army Band met onder anderen Nat en Cannonball Adderley en Junior Mance. Nadat hij het leger had verlaten, speelde hij veelal tenorsaxofoon in studio's, met de nadruk op countrymuziek en rock 'n roll.

In 1970 vertrok Jones naar New York. Hij had inmiddels besloten om te proberen in de band van bassist Charles Mingus terecht te komen. In die tijd bewonderde hij weliswaar ook Miles Davis en John Coltrane, maar zijn muzikale God was Mingus. Toen Mingus een keer optrad in jazzclub The Village Gate, vroeg Jones hem of hij mee mocht spelen. Na afloop van het concert nam Mingus hem aan.

Vanaf dat moment bleef Jones gedurende twee jaar in Mingus' formatie. Mingus toerde in die tijd door Europa en Japan en er werden enkele lp's opgenomen, zoals 'Reincarnation Of A Love Bird', 'Charles Mingus Sextet In Berlin', 'Let My Children Hear Music', 'Charles Mingus And Friends In Concert' en tijdens de Europa-tour 'Nice Jazzfestival 1972', 'The Great Pescara Jazz Sessions', 'Charles Mingus Live In Holland 1972' en 'Lost Ronnie Scott’s Jazz'.

Tijdens de Europa tour deed Mingus' band ook België aan, waar de bandleider hevige ruzie kreeg met Jones. Uiteindelijk kreeg Jones zelfs een mes naar zich toe geworpen. Enkele dagen later, na hun vertrek uit België, hadden de kemphanen het wederom stevig met elkaar aan de stok. Jones verliet kwaad en teleurgesteld de formatie van Mingus en keerde terug naar België. Aldaar verbleef hij enige tijd bij collega-saxofonist Jacques Peltzer.

Horst Weber, medeoprichter van Enja Records, promotor van jazzconcerten en vriend van Peltzer, boekte Peltzer en Jones voor de jazzclub Domicili in München. Vanaf dat moment tot aan zijn vroegtijdig overlijden op 6 maart 1980, verbleef Jones in Duitsland. In Duitsland leidde hij met trompettist Dusko Goykovich de band Summit. De laatste jaren van zijn leven kon hij niet meer spelen. Door een longaandoening had hij problemen met zijn ademhaling.

Onder zijn eigen naam heeft Bobby Jones slechts enkele plaatopnamen gemaakt. Zijn in 1974 op het label Enya opgenomen plaat 'Hill Country Suite' wordt beschouwd als één van de hoogtepunten van de catalogus van dat label. Een alert en fier spelende Jones wordt op de huid gezeten door bassist George Mraz en drummer Freddie Waits. Twee jaar eerder neemt hij op Cobblestone Records zijn debuutplaat 'The Arrival Of Bobby Jones' op, met onder meer altist Charles McPherson en pianist Jaki Byard. Volgens de muziekwebsite

(Jacques Los, 28.4.11) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.