Lp
Keiji Haino, Jim O'Rourke & Oren Ambarchi - 'In A Flash Everything Comes Together As One There Is No Subject' (Black Truffle/Medama, 2011) 2 LP

Jim O'Rourke wordt wegens zijn bijdragen op hun platen weleens gekscherend het vijfde lid van Sonic Youth genoemd, zoals verschillende mensen aanspraak maken op de titel 'vijfde Beatle'. Maar hij is nog veel meer dan een los-vast lid van een van de belangrijkste rockbands aller tijden. Zijn grootste verdienste is dat hij bruggen slaat tussen werelden die niet altijd makkelijk bij elkaar komen. O'Rourke is een multi-instrumentalist die zich even makkelijk een singer-songwriterrol aanmeet als dat hij de meest radicale avant-gardemuziek maakt. Meer dan wie ook is hij de spil in een netwerk van muziek, dat zich uitstrekt van de New Yorkse downtown-scene tot de Scandinavische impro of de meer radicale Japanoise. Dit jaar presenteert hij twee lp's in zeer beperkte oplage, waarvan 'In A Flash Everything Comes Together As One There Is No Subject' de eerste is. Hierop is hij op basgitaar te horen.

Met zo'n onthechte, schijnbaar op zen geïnspireerde titel is het niet verwonderlijk dat op deze plaat een zeer prominente rol is weggelegd voor een Japanner. Keiji Haino is zelfs in eigen land obscuur, maar tegelijkertijd een muzikant van wereldformaat die over de hele wereld op handen gedragen wordt, zij het door een zeer beperkte groep mensen. Vanwege zijn neiging zijn instrument eerder te martelen dan te bespelen, zou je kunnen zeggen dat hij zich tot de gitaar verhoudt als Kaoru Abe dat tot de saxofoon deed. Hij levert ook vocale bijdragen, die je doen denken dat de beroemde samoerai-acteur Toshiro Mifune heeft besloten uit de dood op te staan om al schreeuwend het noh-theater te heruitvinden.

Daarnaast is er multi-instrumentalist Oren Ambarchi, die zich ditmaal tot de drums beperkt. Hij valt eigenlijk het minste op, omdat de tempo's laag liggen en hij zich vooral concentreert op het structureren van de eindeloze muur van geluid die O'Rourke en Haino produceren. Ambarchi is een zeer gerespecteerd, maar vrij onbekend muzikant uit Australië, die zich inzet om in dat land de vrije improvisatie te ontwikkelen. Dit doet hij als universitair docent en gezien zijn staat van dienst moeten de lessen buitengewoon onderhoudend zijn.

De muziek op 'In A Flash...' is traag, loodzwaar en kneiterhard. Toch is er vrij veel variatie, met luide passages, elektronica en gitaarpartijen die klinken als de muziek voor een postapocalyptisch sprookje. Rust is er zelden, eerder een dreiging die zich pas ontlaadt als de gitaristen los gaan. De muziek is niet heel anders dan andere projecten waaraan Haino meedeed of de meest experimentele platen van Sonic Youth, maar wel van zo'n schandalig hoog niveau dat deze plaat goed zal eindigen op oudejaarslijstjes, voor zover die er zijn voor vrij geïmproviseerde post-industriële Japanse garagejazz.

(Sybren Renema, 28.3.11) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.