|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Concert Cor Bakker laat zich inspireren door kritisch jazzpubliek vrijdag 4 februari 2011, Paradox, Tilburg Een paar jaar geleden trok pianist Cor Bakker met een bundel goede ideeën onder zijn arm naar Italië om een jazz-cd op te nemen, wat uiteindelijk in 2010 resulteerde in de cd 'Elettra'. Het was een lang gekoesterde wens van Bakker om na 'Declared' in 1993 - met werk van Clare Fischer - weer eens een jazz-album te maken, maar dan met louter eigen composities. Voor deze opnamesessie vroeg hij, heel slim, ervaren jazztoppers Jesse van Ruller (gitaar), Clemens van der Feen (bas) en Hans van Oosterhout (drums), waardoor in de pers zelfs de term 'volbloed jazz' voorbij kwam. Terug naar de jazzmuziek dus, zijn eerste maar ook grote liefde. Immers, Bakker dankt zijn bekendheid grotendeels aan zijn samenwerking met Paul de Leeuw en profileert zich als pianist vooral in de lichte muziek. De kiem werd echter al gelegd tijdens zijn conservatoriumstudie, waarin hij vijf jaar bij jazzinnovator Niko Langenhuijsen studeerde. Nu rest alleen nog het oogsten... Enigszins gespannen raakte Bakker overbluft door de interactie met het kritische jazzpubliek, dat in groten getale kwam opdraven en verwachtingsvol op zijn vingers zat te kijken. Maar de pianist liet zich erdoor inspireren. De door hemzelf, Van Ruller en Van der Feen geschreven stukken tijdens dit concert uit de Elettra-tour blonken uit in lyriek en harmonie, met veel ruimte voor improvisaties. Diepgravende dialogen werden afgewisseld met lichtvoetige melodielijnen. Opvallend was de synergie tussen de heerlijk melodisch bassende Van der Feen en Van Oosterhout, die weer eens op ingenieuze wijze de juiste dynamiek wist aan te brengen. Alhoewel de combinatie piano/gitaar soms best een lastige kan zijn, lijkt het in dit kwartet totaal geen probleem. Sterker nog, het geeft het net een ster meer. Van Ruller bracht zijn solo-improvisaties stemmig ingebed door de handen van Bakker. Zwoel en melancholisch in 'Il Cavallino', swingend in 'Jesse Feel', maar altijd met die unieke eigen sound. Ook Bakker schroomt het improviseren niet. Grote dramatische akkoordensolo's, zoals in de titelsong 'Elettra', of een gevoelige visualisatie van Italië ('Ogenle'). Grensverleggend nee, oorstrelend zeker. Maar als hij zichzelf de kans zou geven om wat dieper op de materie in te gaan, zou het dat zeker kunnen zijn. Aan zijn uitstekende techniek zal het zeker niet liggen. Bakker kon het theatergevoel niet helemaal van zich afschudden en praatte de muziekwerken met verve aan elkaar. Grappige anekdotes en mooie verhalen, maar ook een mini-workshop over Clare Fischer waren bij de prijs inbegrepen. En dat was het jazzpubliek weer niet gewend. Enfin, een volwaardig avondje uit, waarbij het plezier aan beide kanten er vanaf spatte. Cor Bakker en jazz? Ja, dat mag je best wel zeggen! Klik hier voor een fotoverslag van dit concert door Monique van der Lint en Donata van de Ven. (Donata van de Ven, 17.2.11) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
