Lp
Charles Mingus – 'Mingus Ah Um' (Columbia, 2010)
Opname: mei 1959

1959 Was een belangrijk jaar voor bassist, componist en bandleider Charles Mingus. Nadat hij jarenlang met kleinere combo's in de platenstudio's had gestaan, had hij zijn groep nu met drie, soms vier blazers uitgebreid, zodat hij een soort mini-bigband tot zijn beschikking had. Het zal de componist vooral om het bredere palet aan klankkleuren te doen zijn geweest.

De muzikanten schijnen nauwelijks voor deze twee sessies gerepeteerd te hebben. Dat het klinkend resultaat een vaste groep suggereert, heeft ongetwijfeld met zowel Mingus' leiderschap te maken als met de empathie tussen hem en zijn musici – en de kwaliteit van die laatsten. De muziek is blues-georiënteerd, wat niet impliceert dat alle nummers een twaalfmatige structuur hebben. De bluesroep en de gospelschreeuw zijn bij Mingus nu eenmaal nooit ver weg. Dat, in combinatie met het zoekend karakter, is kenmerkend voor zijn unieke muziek.

'Ah Um' introduceert niet minder dan drie nummers die min of meer tot het standaardrepertoire zijn gaan behoren. Om te beginnen 'Better Git It In Your Soul', in de vorm van Woody Hermans razende achtbaan, en verder 'Fables Of Faubus', hier nog volledig instrumentaal, dat tot het eind van zijn leven in het boek van Mingus zou blijven. En 'Goodbye Pork Pie Hat' kun je zelfs in menig workshoporkestje aantreffen. Dat ontstond toen Charles Mingus op 15 maart in een New Yorkse club met een blues bezig was en iemand het podium opstapte, om hem in het oor te fluisteren dat tenorist Lester Young net was overleden. Je zou het als een soort goedaardige karikatuur van de saxofoonvernieuwer kunnen beschouwen.

De venijnige ode aan de racistische gouverneur Orval Faubus is ook interessant vanwege de twee verschillende ritmes die de leider door de muziek klutste. Voor solowerk van de bassist ben je bij 'Jelly Roll' aan het goede adres. Wat een weergaloos mooi breed 'houten' geluid, wat een feilloze attack. Dit nummer nam hij in verschillende versies in 1959 niet minder dan driemaal op en kan dus beschouwd worden als een work in progress.

Deze plaat is als 180-grams lp op de markt gebracht, wat inhoudt dat je een massieve bonk plastic in handen hebt, een beetje te vergelijken met de eerste 30-cm Decca's uit begin jaren vijftig. Het geluid valt me eerlijk gezegd een tikje tegen. De 'Nostalgia In Times Square'-dubbelaar die in 1979 in de Contemporary Masters Series verscheen en die gedeeltelijk met 'Mingus Ah Um' overlapt, klinkt helderder.

(Eddy Determeyer, 8.2.11) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.