|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
  Festival Nabatov eigenwijs expressief en subtiel vrijdag 19 november 2010, Festival Jazz International Rotterdam, LantarenVenster, Rotterdam Van 16 tot en met 21 november 2010 vond in Rotterdam de tiende editie van Festival Jazz International plaats. Het is sinds 2001 traditie dat een jazzmusicus wordt uitgenodigd om samen met de festivalorganisatie het programma samen te stellen. Dit jaar werd pianist en componist Michiel Borstlap als artistiek leider gevraagd. Zijn motto was 'Personal Voices', waarbij de persoonlijke signatuur van de jazzmusicus centraal staat: "Het gaat er niet om wat je speelt, maar hoe je het speelt." Het resultaat was een veelzijdig programma met verrassende nieuwe Europese talenten en Amerikaanse grootheden. Opmerkelijk was het grote aantal duo's waarvoor Borstlap had gekozen. De vrijdag begon in de fraaie, nieuwe locatie van LantarenVenster met een schitterend optreden van het Portico Quartet uit het Verenigd Koninkrijk. Het melancholieke en verlangende geluid van de band, bestaande uit saxofonist Jack Willie, bassist Milo Fitzpatrick en steeldrummers Nick Mulvey en Duncan Bellamy, creëerde met hun authentiek geluidstapijt een sferische, dromerige trance. Het was een geslaagde opening van het festival, vol harmonieuze schoonheid, waarna men in goede stemming naar de volgende gig ging: de Turkse gitarist Erman Dirikcan met bassist Benedek Kiss uit Hongarije en de Belgische drummer Tuur Moens overtuigden met fusion/wereld-jazz: prachtige improvisaties en smaakvol gebruik van effecten op elektrische gitaar gingen hand in hand met stevige en vloeiende ritmes van bas en drums. Vervolgens was het eerste duo van het festival aan de buurt. Twee grote namen - cellist Ernst Reijseger en pianist Simon Nabatov - stonden op het programma. Een combinatie waar nieuwsgierig en met hoge verwachtingen naar werd uitgekeken. Reijseger, echter, met de van hem bekende grapjes en spitsvondigheden, kwam een beetje monotoon over. Het was duidelijk Nabatov, het muzikale zwaargewicht, die met al zijn expressieve kracht en subtiele fijnzinnigheid op eigenwijze manier in dialoog ging met Reijseger en uiteindelijk van dit optreden een ware belevenis maakte. Een levendige finale vormde het Belgische trio Aka Moon met Baba Sissoko & Black Machine. Het funkjazztrio met Fabrizio Cassol (altsaxofoon), Michel Hatzigeorgiou (bas) en Stéphane Galland (drums) werd deze keer begeleid door de zangers en tama/n'goni spelers Baba Sissoko, Diatourou Sissoko, Makan Cissoko en Dijme Sissoko. Een combinatie van Afrikaanse traditionals en tegelijk uitgebreide jazzimprovisaties werden met zó veel temperament en ritme uitgevoerd, dat het moeilijk was stil te blijven zitten. De vrolijke en meeslepende energie was een prachtige afsluiting, die een goede stemming achterliet, zodat met enthousiasme werd uitgezien naar de volgende festivaldag. Klik hier voor een fotoverslag van Festival Jazz International Rotterdam door Maarten Jan Rieder. (Sabine Fleig, 2.12.10) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
