|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Festival Jonge talenten en ervaren grootheden Festival Jazz International Rotterdam 2010, zondag 21 november 2010, De Doelen, Rotterdam De laatste dag van het festival begon met het Noorse Helge Sunde Ensemble Denada. Een onconventioneel jazzensemble gaf een kijkje in zijn heksenkeuken: vrije experimentele muziek met digitale synthesizergeluiden, versmolten met traditionele volksdansritmen. Strikte structuur van de dodecafonie werd ingezet in een avontuurlijke en humorvolle show bestaande uit diversen muziekstijlen in een bigband-jasje. Het ging verder met Marzio Scholten en zijn nieuwe band, bestaande uit Randal Corsen (piano), Yaniv Nachum (tenorsaxofoon), Stefan Lievestro (bas) en Mark Schilders (drums). Zij presenteerden onder meer stukken van de nieuwe cd 'World Of Thoughts': een collectie van hedendaags en welluidende gitaarjazz. In balladen en snellere stukken toverde gitarist Scholten heldere en uitgestrekte melodielijnen, die door pianist Corsen en saxofonist Nachum werden aangevuld en geïnspireerd. Een rond concert met een stabiele ritmesectie. Vervolgens wist Michiel Borstlap solo aan de vleugel met stralende zeggingskracht en intensiteit te fascineren. Zijn uitvoering en vormgeving van bij voorbeeld 'Blame It On My Youth' (Levant/Heyman) deed sterk denken aan de sfeer van Keith Jarretts legendarische 'The Köln Concert'. Dat Borstlap tussen de stukken verhalen en anekdotjes vertelde, was voor deze stemming een nadeel, maar het hoorde helaas bij zijn rol als gastheer. Voor het slot van dit concert had Borstlap, naar aanleiding van een eerdere succesvolle samenwerking, Lori Lieberman uitgenodigd. Zij zong een lieflijke versie van haar beroemde lied 'Killing Me Softly With This Song', wat muzikaal gezien het concert een heel andere richting gaf en hierdoor ook wat onverwacht eindigde. Een beetje meer Borstlap solo, zoals in het begin, zou wenselijk geweest zijn. Een verfrissend optreden van een nieuw kwartet, bestaande uit pianist Castel Thierry en saxofonist Jasper van Damme, die met contrabassist Sven Happel en drummer Mark Schilders hun veelzijdige eigen repertoire ten gehore brachten, was de opmaat voor het laatste concert van dit festival. Het Cedar Walton Quintet, met Piero Odorici (tenorsaxofoon), Roberto Rossi (trombone), Darryl Hall (contrabas) en Willie Jones III (drums), gaf een concert in de klassieke jazztraditie. Omdat Walton een meester is in dit genre, was het een uitbundige en authentieke voorstelling met ritmische en dynamische processen. Fijne kamerjazz met een uniek geluid en interactie van de muzikanten zoals je die graag hoort. Het kwintet vormde een waardige grand finale. Naast de muziek van dit succesvolle festival was er ook de mogelijkheid naar een documentaire over het leven en werk van Michiel Borstlap te kijken. Een persoon die openhartig toegeeft toch nog wel eens een kleine jongen te zijn. Echter, belangrijker was het om te kunnen zien, hoe excessief, gepassioneerd en excentriek deze kunstenaar zijn muzikale roeping leeft. Het deed denken aan een opmerking van Bill Evans: "All I must do is care about music." Klik hier voor een verslag van het Festival Jazz International Rotterdam 2010 door Maarten Jan Rieder. (Sabine Fleig, 18.12.10) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
