|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Concert Mislukte samenwerking East meets West Kinsmen feat. Rudresh Mahanthappa & Kadri Gopolnath, zondag 31 oktober 2010, Bimhuis, Amsterdam Altsaxofonist Rudresh Mahanthappa wordt momenteel beschouwd als één van de meest innovatieve musici in de hedendaagse jazzmuziek. De Jazz Journalists Association riep hem uit tot altsaxofonist van het jaar in 2009. Op het label Pi Recordings maakte hij enkele voortreffelijke jazzalbums – 'Codebook' en 'Mother Tongue' – met onder meer pianist Vijay Iyer. Vooralsnog had Mahanthappa weinig met de Indiase muziek van zijn voorouders, totdat hij kennis maakte met het spel van de altsaxofonist Kadri Gopolnath. Dat resulteerde uiteindelijk in een samenwerking met Gopolnath en het tot stand komen van het album 'Kinsmen' (ook op Pi Recordings) in 2009. Volgens Jazz Times een zeer succesvol 'East meets West'–experiment. Met dit project concerteerden de beide altsaxofonisten in het Bimhuis. Twee stijlen en twee groepen die probeerden tot een twee-eenheid te komen, hetgeen amper lukte. Wel werd er door de groepen afzonderlijk voortreffelijk gemusiceerd. De Indiase musici - A. Kanyakumari op viool en Poovalur Sriji op mridangam - vertolkten onder leiding van Gopolnath zeer bekwaam de Indiase ritmes en exotische melodielijnen. Mahanthappa's jazzformatie, bestaande uit gitarist Rez Abassi, bassist Carlo de Rosa en drummer Dan Weiss, speelde eveneens in de afzonderlijke momenten heftig, stevig en swingend. De samenwerking en de versmelting van de twee evident contrasterende genres was uiterst rommelig, onnauwkeurig, diffuus en ritmisch ongenuanceerd. Ook het samenspel van de twee altsaxofonisten, waarin Mahanthappa in het bijzonder de thema's blies en Gopolnath er met nogal obligate Indiase loopjes overheen schetterde, getuigde van een weinig smaakvolle en nonchalante benadering. Vooral van de Indiase kant werd behoorlijk dominant en vaak erg eentonig gemusiceerd en gesoleerd. Het getrommel en geroffel op de mridangam (een Indiaas percussie-instrument) was pregnant en daarom in het geheel erg irritant. Mahanthappa daarentegen soleerde enorm goed. Zijn solo's waren zeer gevarieerd en – naast de fraseringen van de raga's – gelardeerd met snelle, moderne hedendaagse jazzlijnen. Een absoluut dieptepunt was de ellenlange percussiesolo van zowel Sriji als Weiss - zowel afzonderlijk als gezamenlijk - in het slot van het laatste nummer. Irritant en slaapverwekkend. Het lijkt me handig en veel beter dat zowel Mahanthappa als Gopolnath in het vervolg individueel met hun eigen formatie op tournee gaan. Klik hier voor een fotoverslag van dit concert door Maarten Jan Rieder. (Jacques Los, 4.11.10) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
