|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Concert Indrukwekkende solotoegift bij afscheidsconcert Hein van de Geyn vrijdag 17 september 2010, Porgy en Bess, Terneuzen "Ik zeg niks, dank je wel, dank je wel..." Het waren de woorden van bassist Hein van de Geyn na het indrukwekkende afscheidsconcert met collega-muzikanten en "maten voor het leven", pianist Jack van Poll en drummer Hans van Oosterhout. Van de Geyn vertrekt volgende maand voorgoed naar Zuid-Afrika, zonder bas, met vrouw en kind. Dat is inmiddels bij eenieder bekend. Bewonderaars, familie, vrienden en muzikanten kwamen deze avond in Terneuzen dan ook een laatste dronk uitbrengen op zijn vertrek en ongetwijfeld om een laatste memento te delen met deze charismatische bassist, meermalen geprezen om zijn sensitieve en meesterlijke spel. Nostalgie was het thema en Van Poll nam de leiding in de arrangementen. Stukken als 'When You’re Smiling', 'I Remember April', 'Suicide Is Painless' en 'Tulpen Uit Amsterdam' kwamen voorbij, maar zelfs al zou het waar zijn dat dit drietal deze klassiekers al 100.000 keer samen gespeeld heeft: saai en oubollig waren ze geenszins. Eerder gepassioneerd, subtiel en geestig, met hier en daar een zweempje weemoed. Er was geen sprake van complexiteit en machtsvertoon in dit trio, het ging vooral over klankkleur, intonatie en bezieling, over jazz zoals jazz zou moeten klinken. Van de Geyn speelde als nooit tevoren, zo leek het. Zijn toucher en subtiliteit waren uitzonderlijk. En natuurlijk, na een jarenlange persoonlijke strijd, met de bas vooraan. Melodieën in de baspartij die zijn uniciteit waarborgen, om dan vervolgens dat boplijntje en die vet swingende bastonen in de diepte moeiteloos te combineren. Een verhalenverteller op de bas, dat was hij, dat is hij. Van Poll nam op ludieke wijze en met Brabantse tongval de aankondigingen voor zijn rekening. Door zijn fraaie akkoorden en solo's, en het unieke gevoel voor ritme en timing van Van Oosterhout, ontstond regelmatig een doeltreffende swing. Aan het einde van het concert werd aan de in het publiek aanwezige musici de gelegenheid geboden om nog een laatste keer met Van de Geyn samen te spelen, op welke uitnodiging mondharmonicaspeler Jan Verwey enthousiast en met verve inging. Zichtbaar aangedaan, maar zich kranig werend tegen de emoties, verrichtte Van de Geyn de toegift solo. Hier en daar werd een traan weggepinkt, ook bij Van Oosterhout en Van Poll. Samen zaten zij op de pianokruk, terwijl zij met bewondering, maar vast ook met gemengde gevoelens, hun vriend en collega gadesloegen. De titel van deze aangrijpende improvisatie had kunnen zijn 'Van Mij Voor Jullie'... En daarmee was alles gezegd. Klik hier voor een fotoverslag van dit concert door Cees van de Ven. (Donata van de Ven, 22.9.10) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
