Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Cd
Boelo Klat - 'P.S.' (Klatwerk, 2010)


Van sommige van pianist Boelo Klats liedjes denk je: waar heb ik dat eerder gehoord? Die heb je dus niet eerder gehoord, maar zijn composities zitten zó goed in elkaar, dat ze als standards aanvoelen. Na het nummer 'Skippy' draaide ik voor alle zekerheid even Thelonious Monks 'Skippy', maar nee: Klats compositie is toch echt helemaal van hemzelf. Dat is het grote verschil met al die jazzmuzikanten die denken, omdat ze een beetje kunnen improviseren, dat ze ook gelijk begenadigde toonkunstenaars zijn. Terwijl hun composities dan op z'n best dun uitgewalste vamps of riedeltjes zijn.

Maar Klat heeft goed over zijn noten nagedacht. Voor deze overwegend impressionistische cd heeft hij zich laten inspireren door gedichten van M. Vasalis en Rainer Maria Rilke, in het Gronings vertaald door Jan Glas en door werk van Glas zelf. In één stuk, het 'Oalscholverkwartet', is die laatste ook te horen. Hier kijkt Bill Evans toe, een van Klats helden. Elke noot wordt liefdevol gewogen, maar lethargisch wordt het nergens: aalscholvers houden niet van liflafjes, die joagen op kwikzulver in het kenoal.

Het openingsnummer, 'Mr. Charles', lijkt met zijn rollende beat een ode aan Brother Ray. Alsof Klat, Rico de Jeer (bas) en Ancel Klooster (drums) willen zeggen: We got women too! Ondanks de introspectieve ondertoon is dit album gevarieerder geworden dan zijn voorgangers. Van de generatie jonge, sterke pianisten die na Michiel Borstlap op het venster tikt, is Boelo Klat zeker niet de minste.

Deze recensie verscheen eerder in Jazz Magazine.

(Eddy Determeyer, 23.9.10) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.