Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Veelbelovende start Clemens van der Feen Band

zondag 2 mei 2010, De Hetebrij, Zwolle

Het is een fijn initiatief dat er met regelmaat hoogstaande jazzconcerten worden georganiseerd in Zwolle. Het optreden van Clemens van der Feen met band van 2 mei jongstleden was een hoogtepunt in een serie met kwalitatief hoogstaande jazzconcerten.

Het was vooraf een verrassing wat het kwartet van Van der Feen zou gaan spelen, maar het bleek een voorproefje van een nog te verschijnen cd, waarop behalve pianist Harmen Fraanje, saxofonist Paul van der Feen en drummer Flin van Hemmen ook gitarist Jesse van Ruller te horen zal zijn. In Zwolle speelde Van der Feen zonder Van Ruller, maar met de genoemde overige drie muzikanten.

Veel materiaal kwam van Van der Feen zelf. Zijn muziek past goed in de stroming van jonge, nieuwe Europese en Amerikaanse musici die improvisatie mengen met muzikale invloeden van over de hele wereld.

De band opende rustig met Van der Feen op contrabas, dus in een standaard, akoestische jazzbezetting. De muziek refereerde aan sferische ECM-jazz, maar dan zonder de vele dode momenten die daarmee vaak gepaard gaat. Voordeel is ook dat Van der Feen en band wat te vertellen hebben op hun instrumenten en niet zomaar op zoek gaan naar een muzikale vondst. Net als bij een vergelijkbare band als AlasNoAxis (van drummer Jim Black) ligt de structuur van een muziekstuk vast en zijn de improvisaties nooit langdradig of saai. Melodie en dynamiek houden de zaak spannend. Dat is bij Van der Feen niet anders.

De contrabas werd snel ingeruild voor een elektrische basgitaar, wat bijzonder was om naar te kijken en luisteren; zowel het lage als het hoge register werd benut middels melodieuze loopjes en akkoorden. Vaak deden die enigszins Afrikaans aan, wat ook kwam door de soms hard aangezette ritmes van Van Hemmen. Bassist Mark Helias uit de band van Gerry Hemingway is iemand die ook heel goed beide soorten basgitaar weet in te zetten, maar zijn composities neigen meer naar avant-garde dan bij Van der Feen.

Wat een beetje uitbleef, was de interactie tussen de ritmesectie en de rest van de band. Hoewel Van der Feen melodisch en ritmisch als brug tussen de rest van de band fungeerde, vielen de bijdragen van Fraanje en Paul van der Feen soms een beetje tegen. Er werd iets te bescheiden gespeeld door de rest, op Van Hemmen na. Maar dit was dan ook duidelijk een try-out. Met de cd komt het wel goed, dat bleek wel uit het gepresenteerde songmateriaal.

(Eric van Rees, 11.5.10) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.