Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
De muziek van het leven in beeld

Sclavis/Portal/Marguet/Texier/Le Querrec - 'L’Oeil De L’Éléphant', vrijdag 7 mei 2010, Muziekgebouw aan 't IJ, Amsterdam

Fotograaf Guy Le Querrec (1941) heeft sinds de jaren vijftig veel jazzmuzikanten en jazzconcerten gefotografeerd. Vanuit deze muzikale achtergrond ziet hij muziek achter ieder beeld en hoort hij hele muzikale composities in alledaagse taferelen. De opzet voor dit concert is de samenwerking tussen Le Querrec en prominente Franse jazzmuzikanten, waarbij de muzikanten zich door de foto's hebben laten inspireren. Dat werden de composities die op het podium werden gespeeld met daarachter de foto's geprojecteerd op een groot scherm.

De titel 'L’Oeil De L'Éléphant' verwijst naar Le Querrecs affiniteit met Afrika, waar hij in de meeste francofone landen heeft gefotografeerd, reizend met het trio Romano-Sclavis-Texier. Het kwartet zat op het podium met de rug naar de zaal. In jazzcontexten een beetje een onalledaagse ervaring, want normaal gezien is er een zekere interactie tussen muzikant en publiek. Dat was hier echter niet de bedoeling, omdat de foto's op de voorgrond stonden. Weliswaar speelde men voornamelijk de partituren, maar de muzikanten lieten zich evenzeer sturen door de beelden en namen ook ruimte voor improvisatie.

De foto's werden met een enige vaart getoond en waren gerangschikt in thema's, zoals 'het bijzondere in alledaagse dingen': handen en voeten, kussende mensen, mensen die een uiltje knappen, waarbij Louis Sclavis een brommend vibrato op sopraansax produceerde, gelijk snurkgeluiden. In de serie 'voeten' kwam Han Bennink nog voorbij, in zijn bijna signature pose met de schoen op de snaredrum. De humor overheerste, vooral in het thema 'Illusions/Allusions d’optique' (optisch bedrog en toespelingen). De daaraan gekoppelde muziek was navenant met upbeat melodieën, Sclavis en Michel Portal energiek op basklarinet. Henri Texier was geweldig sterk op contrabas, heel melodieus. Drummer Jean Pierre Drouet was er niet, maar zijn plaatsvervanger Christophe Marguet wist met zijn effectieve en subtiele werk de juiste klankkleuren te creëren. Hij componeert overigens ook, en heeft met een eigen cd in 2008 een award van het Franse tijdschrift Jazzman in de wacht gesleept.

Andere thema's waren bijvoorbeeld 'Sur la piste de big foot' over de Sioux indianen, waarvan het opperhoofd Sitting Bull door het Amerikaanse leger is vermoord. Met imposante zware tonen van Texier, Portal melancholisch op bandoneon en de trommels in legermars-modus. Goed gedaan, passend, en nergens over the top. Weer heel anders klonk het bij 'En pays Lobi au Burkina'. Met een snel tokkelende Texier, zeer opzwepende drums en een gierende sopraansax voelde je de energie van Afrika bij de prachtige foto's.

Aan het eind van de fotoreeks was het uithangbord van een Afrikaanse fotowinkel: 'La vie n’a pas de brouillon. Pour chaque événement les images sont les seuls souvenirs concrets.' Oftewel: het leven kent geen generale repetitie, geen kladversie, het is eenmalig. Van alle gebeurtenissen zijn foto's de enige tastbare herinnering. Tastbaar, ja, maar als het goed is, slaan we de plaatjes en muziek van het leven ook op in de ziel. De foto's van Le Querrec inspireren om precies dat te doen.

(Margretha van den Bergh, 14.5.10) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.