|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Concert Dromen zijn géén bedrog! Oleg Fateev Trio, zaterdag 27 maart 2010, Paradox, Tilburg Dat geldt in ieder geval voor Oleg Fateev (bayan). In 2008 bracht hij zijn eerste eigen cd 'Dreams' op de markt; een lang gekoesterde droom werd bewaarheid! Met deze cd zet Fateev de eerste schreden op het pad naar zijn muzikale onafhankelijkheid en slaat hij een brug tussen traditionele Moldavische muziek en jazz. In een interview zegt hij hierover: "Zoals ik ben, zo klinkt mijn jazzmuziek, de bezieling is belangrijk." Aan die bezieling ontbrak het niet tijdens dit concert. Met zijn trio bestaande uit de Bulgaarse Konstantin Iliev (klarinet) en Dion Nijland (bas) speelde hij twee sets, waarvan de eerste voornamelijk bestond uit traditionele muziek. Een uitzondering hierop was 'Tuesday Morning', een compositie van Fateev waarin zijn hang naar jazz voorzichtig naar voren komt. Opvallend in deze set was de uitbreiding van het zangrepertoire. Fateevs stelling dat hij geen zanger is maar het gewoon leuk vind om liedjes te zingen, moet misschien worden herzien. Zijn stem is warm, vast en diep en heeft een prachtig vibrato, dat eerder nog niet goed hoorbaar was. Ook de meerstemmige zangstukken werden mooi uitgevoerd en het publiek leek hierdoor prettig verrast. Er was echter weinig ruimte voor improvisaties, iets wat in de tweede set ruimschoots werd gecompenseerd. Hierin bracht het drietal een aantal nieuwe, interessante composities, die een duidelijke rijping lieten zien in de muzikale ontwikkeling ten opzichte van vorige optredens. Fateevs onvolprezen passie klonk zoals we dat van hem gewend zijn door in zijn muziek, en zijn ogen en mimiek vertelden de verhalen erachter. Maar er was meer. Zijn improvisaties in de nieuwe stukken bevatten kunstige akkoorden en melodielijnen, waarbij hij geen stukje van zijn instrument onbenut liet. Zoals in 'The Road', een prachtig jazzstuk, waarin de bayan op een logische manier de hoofdrol speelde en waarin de klarinetklanken van Iliev mooi verweven waren. En 'Polegnala a Toedora', Fateevs interpretatie van een Bulgaarse dans. Wellicht zou hier en daar enige vorm van percussie een waardevolle toevoeging kunnen zijn. Maar ook Iliev nam een vrijere houding aan op het podium en pakte meer solomomenten, waarin hij zeer goede improvisaties neerzette. Nijland gaf de twee solisten met zijn baslijnen veel ruimte en een steady basis, maar liet zich ook af en toe zien in solo's waarin zijn kwaliteiten aangenaam zichtbaar werden. Dat was met name het geval in 'Gagauzka'. Ook in 'Sufi', ongetwijfeld het hoogtepunt van de avond qua compositie en uitvoering, speelde Nijland een magnifieke baspartij met aanzwellende dieptetonen en lieten Fateev en Iliev hun improvisatietalenten zien. Enfin, genoeg reden lijkt me om uit te zien naar een tweede cd! Klik hier voor een fotoverslag van dit concert. (Donata van de Ven, 2.4.10) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
