|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Concert Wonderbaarlijke combi van diehard improvisatoren Fernández/Gustafsson/Evans, zaterdag 12 december 2009, SJU Jazzpodium, Utrecht Drie internationale improvisatoren van allure hebben zich verenigd om de free jazz uit de zestiger jaren nog levend te houden. Mats Gustafsson, die de tenorsaxofoon en fluitfoon bespeeld, is vooral bekend van zijn deelname aan het Chicago Tentet van Peter Brotzmann, de oervader van de Europese free jazz. Pianist Agustí Fernández is een prominente vertegenwoordiger van de Spaanse avant-garde beweging en de Amerikaanse (pocket)trompettist Peter Evans is naast een rasimprovisator ook een vertolker van barokmuziek. Zonder bas en drum is een dergelijke bezetting in de jazz een wonderbaarlijke. Het is welhaast vanzelfsprekend dat zo'n trioformatie eigenlijk alleen tot zijn recht komt en kan functioneren in het kader van de vrij geïmproviseerde muziek. Dat werd op het SJU Jazzpodium dan ook heftig en stevig bevestigd. Vooral werd er gemusiceerd vanuit een soundperspectief. De beide blazers haalden de meest mogelijke en onmogelijke blaastechnieken uit de kast – zuchten, steunen, kreunen, slap tongue, circular breathing, flageoletto – en afwijkende vingerzettingstechnieken (false fingering). Behalve de uitgebreide toepassing van geluidseffecten werd er voor wat betreft muzikale lijnen uiterst percussief en repetitief gespeeld. Gedurende het gehele concert heb ik geen melodielijn kunnen herkennen, maar dat is ook niet kenmerkend voor deze hardcore vrije impromuziek. Dat Fernández voortreffelijk piano kan spelen getuigen de filmpjes op zijn site, waarop hij te zien en te horen is met onder anderen bassist Barry Guy. Helaas vervulde hij in dit trio meer de rol van ritmesectie; hij bevond zich daardoor grotendeels gebogen boven de snaren van de vleugel om geluids- en percussieve effecten te produceren. Het toetsenbord werd nauwelijks beroerd. Niet goed voor de rug, zou ik zeggen. Hoewel een groot deel van de musici van de vroegere avant-garde beweging zich thans manifesteert in een meer gestructureerder en harmonischer concept, zijn er nog enkele diehards die onverdroten doorgaan in de geest van de eerste vrije-jazz periode. Dit trio is er een voorbeeld van. En het moet gezegd: ze deden het bekwaam, met verve en kwaliteit. Klik hier voor een fotoverslag van dit concert door Maarten van de Ven. (Jacques Los, 11.1.10) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
