Nathalie Loriers - 'Moments d’Eternité' (W.E.R.F., 2009)

Met haar vorige project 'Chemins Croisés' verkende de Belgische pianiste Nathalie Loriers de huwelijkskansen tussen improvisatiemuziek en het Arabisch erfgoed. 'Moments d’Eternité' is een soortgelijke verkenningstocht, maar dan richting klassieke muziek. Nauwkeuriger gezegd: richting impressionisme. De sfeer op deze cd is overwegend bezonken. Het strijkkwartet onder leiding van Igor Semenoff blijft bescheiden op de achtergrond, brengt voornamelijk kleurtjes aan en creëert sfeertjes. In 'Intuitions & Illusions' treedt het meer op de voorgrond, in een aantrekkelijk huppelend motiefje.

Van bescheidenheid heeft trompettist Bert Joris, zeg maar de Belgische Eric Vloeimans, geen last. Hij is hier zeker zo prominent aanwezig als Loriers zelf, maar kleurt ook fraai met de strijkers – het merendeel van de arrangementen is van zijn hand.

Alleen in '400 Million Years Ago', het eerste stuk op de cd en het laatste, 'Obsessions', toont de pianiste iets van haar jazzachtergrond, met respectievelijk een soort Tristano-achtige lineariteit en vrolijke extraverte noten. Voor het overige lijkt ze hier vooral gepreoccupeerd met haar conservatoriumwortels.

Loriers schrijft ook aantrekkelijke thema's, die vaak bestaan uit een soort kiemcel die naar believen kan groeien en transformeren. Zo bevat 'Plus Près Des Etoiles' een dalend motiefje dat telkens terugkeert, in verschillende gedaanten. 'Neige' evoceert de reis van sneeuwvlokken die een paar honderd meter omlaag dansen en dan stil blijven liggen fonkelen. De maagdelijke aggregatietoestand, voordat het autoverkeer er grauwe pulp van fabriceert.

Deze recensie verscheen eerder in Jazz.

Meer horen?
Op de

(Eddy Determeyer, 18.10.09) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.