Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Dan vindt een man de sleutel
Eric Boeren Quartet, donderdag 14 mei 2009, JIN, De Lindenberg, Nijmegen

De nadruk in het kwartet van cornettist Eric Boeren, dat in de Lindenberg verder bestaat uit Michael Moore (altsax), Arjen Gorter (bas) en Han Bennink (drums), ligt op het werk van Ornette Coleman. De thema's van deze vermaarde freejazz-saxofonist zijn catchy, melodieus en pakkend. Die lijn wordt ook doorgetrokken in de eigen composities van het kwartet.

Deze avond wordt ingeleid door dichter, classicus en essayist Piet Gerbrandy. Hij schrijft beschouwingen voor De Groene Amsterdammer en poëziekritieken voor de Volkskrant. Het gedicht dat hij ons voordraagt werd speciaal voor deze gelegenheid geschreven.

"Geen maat geen ritme want geen ademhaling. Geen hartklop geen etmaal geen jaarkring geen leefloop. Om geboren te kunnen worden moet ritme eerst oren doen ontstaan. Om gevoeld te kunnen worden moet maat eerst ogen geboren doen worden. Ogen meten in te delen ruimte. Oren tellen hartklop van geluiden. Voeten banen paden door de herrie. Adem hijgt pandemonium tot muziek." En over Coleman: "Dan vind een zwarte man de sleutel van de afgesloten ruimten. Hij vormt met zeven schurken een joelende bende. Twee die met stokken beuken tot ze breken. Twee die aan snaren rukken dat ze zoemen. Twee schel kwakende toeters om kalmte te scheuren. Twee rieten snerpen koordloos door zwerk dat zich open spreidt voor ongehoorde vlucht. Spieren zwepen lucht op tot orkaankracht. Orde maakt weer plaats voor het ongetemde."

Altsaxofonist Michael Moore speelt met fluweelzachte toon, die hij opeens kan afwisselen met onverwachte shrieks. Zijn geluid is warm en rond. Hij geeft op inspirerende wijze tegengas als Boeren soleert. De even creatieve als theatrale Han Bennink - met opgetrokken broekspijpen – volstaat vanavond met een simpele snaredrum. Daarmee weet hij volop te variëren, bijvoorbeeld door de snaren van de snare af te halen, zodat het geluid compacter en minder fel wordt. Bennink haalt vanavond alles uit de kast; hij strooit met rimshots, gooit zijn voet op de snare en gebruikt deze als dempende en tevens toonvormende factor. Humoristisch als hij is steekt hij de drumstok in zijn mond voor geluidsartistieke effecten. Bennink legt een tapijt van ritmisch snelle variaties onder het rustige spel van de blazers. Tijdens het nummer 'Song For Tracy Turtle', geschreven voor de dochter van Boeren, verrast hij iedereen door offstage plotseling mee te spelen op een in de coulissen staande piano.

Het samenspel van Boeren en Moore in 'The Sphinx' klinkt lekker rootsy. De gevoelige tonen die Boeren hier neerzet vragen je jezelf te openen en geven je een goed gevoel. De compositie 'Andes Waltz' springt eruit. Boeren - met plunger - combineert hierin wederom sterk met Moore. Deze speelt met een mooi vibrato, die zijn altsax doet klinken als een panfluit. Boeren fabriceert fluweelzachte tonaties. Bassist Arjen Gorter, die deze avond invalt voor Wilbert de Joode, speelt virtuoze riffs en laat strijkend mooie overgangen horen met zwierende en melodieus resonerende lijnen. Samen met Bennink zorgt hij voor een bluesy groovende drive in het nummer 'Embraceable You'.

De mooie toegankelijke swing, pakkende Coleman(achtige) thema's en het samenspel van deze vier heeft een bijna zuiverende werking. De vier muzikanten benutten hun improvisatieruimte gelijkwaardig. Er is genoeg te zien en te beleven. Het leidt tot een verrassende avond, die extra karakter krijgt door een verfijnde poëtische omlijsting.

Klik hier voor een fotoverslag van dit concert door Cees van de Ven.

(Josien Lucassen, 21.6.09) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.