Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Harry Emmery – 'Double Bass' (Dessa Music, 2009)

Een soloalbum uitbrengen blijft een tour de force. Veel jazzmuzikanten hebben het nooit aangedurfd, terwijl anderen zich er eigenlijk op stukgebeten hebben (denk bijvoorbeeld aan Sonny Rollins en zijn onsamenhangende 'The Solo Album'). Bassist Harry Emmery heeft het aangedurfd, wat uitzonderlijk is. De contrabas staat (onterecht!) toch vooral bekend als de hoeksteen van de band, en niet zozeer als zelfstandige stem.

Op 'Double Bass' plukt, klopt, trommelt en groovet Emmery helemaal alleen. Hij laat zijn thumbing techniek horen: een ritmische manier van bas spelen die hijzelf heeft ontwikkeld. Bovendien weet hij het instrument te laten zingen en zoemen in alle registers. Met zijn dikke vibrato, dat nog van echo is voorzien, klinkt het geheel vol en romig.

De stukken die hij speelt zijn vooral van eigen hand en zijn kort, tussen de vijftig seconden en de drieënhalve minuut. Dat is lang genoeg. Wanneer er niemand is om mee te praten, kun je je het beste tot korte zinnen beperken. Helaas duurt het album daardoor maar een halfuur, wat aan de korte kant is. Emmery heeft voldoende ideeën om te blijven boeien, dus het had best iets langer mogen duren. Bovendien mist één aspect van de bas volledig: de gestreken solo. Emmery had daarmee nét die afwisseling kunnen creëren die van een goed album iets onweerstaanbaars maakt.

Hij is echter al zeer ver gekomen. Deze muziek is, op een rustig moment als de avond, zeer onderhoudend, zij het een tikje gesloten.

(Sybren Renema, 12.4.09) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.