Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Verbijsterend optreden brengt publiek in trance
Parker/Barrett/Vatcher, donderdag 5 februari 2009, Bimhuis, Amsterdam

Een leeg podium, met hierop een uitgebreid drumstel, een krakkemikkig tafeltje met een laptop en een klein keyboard en twee stoelen met microfoon. Dit, in combinatie met slechts 67 bezoekers, gaf het Bimhuis een ietwat naargeestige entourage. En dat voor een trio, dat het zich tot nu toe blijkbaar kan permitteren om in Nederland exclusief in het Bimhuis te spelen.

Slagwerker Michael Vatcher, bekend van zijn spel in bands als Available Jelly en Corkestra, bracht dit trio bijeen met één van de belangrijkste musici uit de Europese impro-scene: de Britse tenor- en sopraansaxofonist Evan Parker. Deze vernieuwer speelde in het verleden samen met geestverwanten als Derek Bailey en Misha Mengelberg. Met zijn Electro-Acoustic Ensemble weet Evan Parker zijn belangstelling voor elektronische vervorming uit te dragen. Niet verwonderlijk dat één van de leden van deze groep, keyboardspeler en elektronicaspecialist Richard Barrett (onder andere bekend geworden door zijn compositie 'Vanity'), ook deel uitmaakt van het trio dat deze avond voor een verbijsterend concert zou gaan zorgen.

Zonder het aanwezige publiek, dat een beschaafd applausje produceerde, aan te kijken, gingen de heren zitten en startten hun themaloze optreden met een rustige opening. Direct werd duidelijk dat alle trioleden hun eigen weg zouden gaan bewandelen met muzikale conversatie over en weer.

Barrett wist de meest wonderlijke onaardse geluiden te produceren en Parker bleef onverstoorbaar op tenor doorgaan met zijn experimenteerzucht. Drummer Vatcher was bijzonder expressief bezig met hoekige en humoristisch ogende lichaamsbewegingen en onderzocht welke plekken van zijn drumstel geluid zouden kunnen produceren. Hij gebruikte hiervoor een grote variëteit aan sticks, brushes, maar ook een echte flexibele zingende zaag en bekkens, die hij met een strijkstok beroerde.

Het concert bestond uit twee exact gelijkdurende sets, waarin constant sprake was van elkaar opvolgende rustige en heftige muzikale golfbewegingen. Net als bij het weer ontstonden er zo continue (klank)veranderingen. De toeschouwer kreeg de indruk dat deze impro-musici erop uit leken te zijn om hun gevoel te willen etaleren, uitgedrukt in telkens veranderende individuele klankexpressies. Zelfs kluwen hout werden hierbij als percussiemiddel niet geschuwd, in combinatie met de grote trom, zingende zaag en cimbaal.

Het openingsstuk duurde maar liefst 35 minuten lang en na afloop moest het publiek uit een soort aandachtige trance ontwaken om een applaus te laten opklateren. Het tweede stuk voor de pauze werd op een identieke wijze geopend als het eerste nummer, alleen speelde Parker nu sopraansaxofoon. Barrett produceerde voor de verandering allerlei vreemd klinkende bel- en knispergeluiden en vervulde tijdens dit optreden een schakelfunctie tussen de twee overige trioleden. Met een teken gaf Vatcher aan dat er een time-out genomen werd en na exact 45 minuten verlieten de trioleden het podium, een redelijk verbijsterd publiek achterlatend.

Eigenlijk bevatte het tweede deel van dit concert een soortgelijke aanpak, waarbij Parker opnieuw de sopraansaxofoon afwisselde met zijn tenor, waaruit hij mooie dubbelklanken, maar ook veel valse lucht wist te produceren. Het publiek zat zich geen moment te vervelen; het verlangen naar een wat eenvoudiger klinkende muziek met swingende drive was er niet en bleek ook niet meer te komen. Een wilde kakofonie van geluiden, steeds heftiger en heftiger, besloot dit concert. Schijnbaar uit het niets was er een bijzonder concert ontstaan en dat mag als een verdienste worden beschouwd. Al bevatte het wel een moeilijk genietbare soort van muziek.

(Rolf Polak, 12.2.09) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.