|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Vreemd, maar wel lekker Marc van Vugt's Bizar Habit Revisited, zaterdag 21 februari 2009, SJU Jazzpodium, Utrecht Marc van Vugt (gitarist/componist) leerde Mario Pavone (contrabas) en Michael Sarin (drums) kennen als de virtuoze en creatieve ritmesectie van de legendarische altsaxofonist Thomas Chapin, met wie hij van 1996 tot 1998 samenwerkte. Chapin was jarenlang het boegbeeld van het New Yorkse Knitting Factory label. Hij overleed in 1998. In 1996 nam Van Vugt met Chapin en onder anderen Ineke van Doorn de cd 'President For Life' op, en in 1997 speelde hij met hem op het New York Jazzfestival. Tien jaar later ontmoette de gitarist Pavone en Sarin opnieuw in New York. Daar maakten ze plannen om weer samen te werken. Samen met altsaxofonist Paul van Kemenade, met wie Van Vugt al sinds 1993 speelt, zouden nieuwe stukken van Van Vugt met veel improvisatie worden ontleed en onder handen worden genomen. Grote contrasten zijn te horen bij dit kwartet: enerzijds wat gejaagd, experimenteel, anderzijds vol passie en genot. Een ruimtelijke sfeer met soms terugkerende bijzondere harmonische passages. In een bescheiden gevuld SJU Jazzpodium begon het viertal de eerste set met 'La Caresse'. Van Kemenade speelde hierin helder met voorzichtige zachte lijnen. Pavone's manier van bassen, waarbij het soms leek alsof hij teveel kracht op zijn snaren zette, zorgde voor een zwaar meeslepend geluid. Sarin vulde aan met experimentele en onregelmatige ritmes, die hij op bekkens speelde. 'Will Bill' riep alertheid op, onder andere door experimentele loopjes en samples van Van Vugt, die hij afwisselde met bedachtzame, gevoelige, zachte gitaarklanken. Het intro van 'Tomes' lardeerde Sarin met een creatieve drumsolo. Er ontstond een snel samenspel met Pavone met veel speelplezier. Van Vugts spel was klankbewust en kende een goede timing in 'Circus Above'. Voor dit nummer met Spaanse invloeden wisselde hij zijn semi-akoestische gitaar in voor een rood exemplaar, die hij gebruikte om slide te spelen. Van Vugt haalde er een krachtig geluid uit, met lang aangehouden tonen. Het geheel klonk filmisch. Van Kemenade speelde hier sterk afwisselend; onverwachte frisse stukken met lang aanhoudende, dromerige klanken. Hij blies met veel lucht en weinig toon. Ook hier terugkerende harmonische melodielijnen. Sarin bracht het stuk op smaak, door met een bakje over de bekken te wrijven en zijn drumstokken snel maar zacht over elkaar te schuren. Zijn solo in het door Chapin geschreven 'Lift Off!' zat vol onverwachte wendingen, met een sound van drum 'n bass. Bizar Habit Revisited unisono: opbouwend en experimenteel, geïmproviseerde vrije jazz. Ritmisch sterk ontwikkelde, onverwachte stukken samengebracht. In de intieme SJU-sfeer zorgde de groep voor nieuwsgierig en aansprekend spel, dat direct binnenkwam bij het aanwezige publiek en grote indruk maakte. Klik hier voor een fotoverslag van dit concert door Maarten van de Ven. (Josien Lucassen, 3.4.09) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
