Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Geïnspireerd, maar ook enigszins academisch
Joshua Redman Trio, vrijdag 31 oktober 2008, LantarenVenster, Rotterdam

Weinig bezettingen vragen zo veel van een saxofonist als het trio bas-sax-drums. Deze, van een piano ontdane versie van het klassieke kwartet is lastig, omdat er maar minimale mogelijkheden zijn om je ritmisch of melodisch te verschuilen. Een piano zorgt namelijk voor deze mogelijkheden.

Het weglaten van de piano biedt natuurlijk ook extra mogelijkheden: je kunt vrijer spelen, zoals Ornette Coleman op zijn 'Golden Circle'-albums, of je kunt dieper in de melodie graven, zoals Sonny Rollins op 'Live At The Village Vanguard' en 'Way Out West'.

Op laatstgenoemd album heeft Joshua Redman zijn album 'Back East' geënt. Samen met de voortreffelijke ritmesectie van Reuben Rogers (bas) en Brian Blade (drums) bracht hij live in Rotterdam vrij ingetogen onderzoekingen in de aard van de melodie. Redmans fluwelen geluid en muzikale inzicht maakten het tot een geïnspireerd, zij het wat academisch, optreden.

Hij moest even op gang komen, met 'Far Away', dat op zijn nieuwe album 'Compass' zal moeten verschijnen. Deze muziek moet nog iets ingewerkt raken in het vocabulaire van de muzikanten. Daar staat tegenover dat het bijzonder is een kijkje in de keuken te krijgen bij een echte working band; Redman, Blade en Rogers schreeuwden elkaar vanaf het begin van alles toe ter motivatie.

Toen eenmaal het ingestudeerde repertoire kwam, werd het voor de band makkelijker en dit leverde bij vlagen geniaal, bij vlagen wat droog spel op. Redman speelde veel ingewikkelde akkoordsubstituties in solo's uit de school van Sonny Rollins en Joe Henderson. Hij had weinig nodig voor een goede solo, en speelde bijvoorbeeld zeer zelden double time.

Dit sierde hem, maar toen hij in 'Chill', van het album 'Moodswings', zijn kenmerkende uitstapjes naar het hoge register liet horen, kwam de boel pas echt van de grond. Dit gaf meer spanning aan de stukken en dat is nodig, want bij een trio als dit hangt veel af van de saxofonist.

Een even succesvolle behandeling kreeg 'Just Like You'. Wat ingetogen begon, ging na het thema over in een groove die Rogers en Blade van hun beste kant toonde. Rogers blijft een voortreffelijke bassist met een lenig spel dat in melodieus opzicht goed past bij dat van Redman. Blade lijkt als drummer geboren om saxofonisten (naast Redman bijvoorbeeld ook Wayne Shorter) te begeleiden. Zijn solo's waren het meest opzwepend van de avond en aan de duetten die hij met Redman aanging, was te zien dat beide muzikanten goed op elkaar ingespeeld zijn.

Het is duidelijk dat Redman de triovorm goed beheerst en dat bevestigt hem als een van de grote saxofonisten van zijn generatie. Grote vernieuwing bleef echter uit; Redman is meer een man van het uitwerken van de traditie dan een hemelbestormer die met revolutionaire ideeën komt. Dat mag, maar daardoor miste de avond net die spanning die van een prima concert iets onvergetelijks maakt.

Meer zien?
  • Klik hier voor een fotoverslag van het optreden dat Joshua Redman gaf op North Sea Jazz 2007.

    (Sybren Renema, 29.11.08) - - [naar boven]


    Lees verder in het archief...








  • Menupagina's:




    Cd van het moment:
    Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

    Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





    Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
    Mail de redactie.