Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Jazzy rock en funky jazz
Bobby Previte's New Bump, vrijdag 9 mei 2008, Bimhuis, Amsterdam

Bobby Previte is niet alleen drummer, maar ook bandleider en componist. Zijn basis ligt in New York, waar hij uiteenlopende projecten als componist en performer heeft gedaan in verschillende muziekstromingen. Zijn 'New Bump' bestaat uit Ellery Eskelin (tenorsax), Bill Ware (vibrafoon) en Brad Jones (basgitaar). Het is een vervolg op Previte's Bump The Renaissance, het kwintet waarmee hij enkele jaren speelde. Deze maand komt The New Bump's cd uit, genaamd 'Set The Alarm For Monday'. Daarop zijn ook Steve Bernstein (trompet) en Jim Pugliese (percussie) te horen.

Als drummer is Previte zonder twijfel zeer kundig en precies. Hij drumde strak en vastberaden, en met totale beheersing. Tegelijkertijd drumde hij ook tamelijk potig en zocht hij niet noodzakelijkerwijs de nuance. Er werd flink gemept, ook op een kleine en venijnige china cymbal. Dat paste ook wel goed in het geheel. Al met al klonk er een duidelijk rock- annex funkgeluid doorheen, met af en toe een vleugje latin. Zijn composities waren navenant, hier en daar met lekker ingewikkelde ritmepatronen die de zaak aardig op scherp zetten. Maar veel nummers waren voorzien van dezelfde soort duistere, sinistere ondertonen, die vooral op de basgitaar en vibrafoon werden geproduceerd.

Basgitarist Brad Jones had ook een prominente rol, en terecht. Hij zette interessante lijnen uit waar de vibrafonist wel raad mee wist. Net als de drums werden de vibes krachtig en funky bespeeld. Bill Ware had de juiste mate van aanwezigheid en was in goede harmonie met drums en basgitaar. Ware had ook een zachte melodieuze solo, waarin Previte's dreigende vuistslagen op de cymbals iets angstigs deden vermoeden, maar wat heel goed werkte. Zoals Previte en Ware wel vaker interessant met en tegen elkaar in speelden.

Knap was vooral dat tenorsaxofonist Ellery Eskelin zich naast de zeer aanwezige drums steeds goed staande wist te houden. Hij liet strakke snelle loopjes horen, gekoppeld aan een mooi geluid. Dat kwam vooral tot uiting in een prachtige, gevoelige solo. Eskelins spel scheen als een prettig warm licht door het pittige geluid van de band heen.

(Margretha van den Bergh, 20.5.08) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.