|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Bevredigend dubbelconcert van veelbelovende Utrechtse groepen Steven Kamperman's Carrousel & Pan Project, zaterdag 7 juni 2008, SJU Jazzpodium, Utrecht Het concert van twee plaatselijke formaties was niet alleen maar een gezellig onderonsje van Utrechtse jazzcoryfeeën, maar had ook muzikaal nog wel iets om het lijf. Multi-rietblazer Steven Kamperman presenteerde zijn nieuwe formatie Caroussel. In de groep zaten niet de eerste de besten: pianist Jeroen van Vliet, bassist Meinrad Kneer en drummer Andreas Pichler. Stuk voor stuk muzikanten die zich eveneens op experimentele improvisatiepodia (U-Ex bij het SJU Jazzpodium en Zaal 100 in Amsterdam) manifesteren. In het geval van Caroussel ligt de nadruk niet zozeer op de vrije improvisatie, maar in het bijzonder op de nogal ingewikkelde en virtuoze composities van met name Kamperman en Kneer. De groep kiest dus voor dat concept. Het betekent dat de ruimte voor uitgebreide solo's enigszins beperkt is. Daar doen de muzikanten zich mee tekort, want als er gesoleerd wordt... fasten your seatbelts! Zowel Van Vliet als Kamperman speelden behendig en met passie. Daarbij voegde de laatste veelvuldig Balkan-toonladders toe aan zijn indrukwekkende improvisaties – niet voor niets houdt hij zich voor een groot deel bezig met wereldmuziek in de Barana-ensembles en het Carlama Orkestar. Dat ging dan ook nog eens gepaard met een warm en vol geluid op de sopraansax. Kneer en het nieuwe talent Pichler begeleidden alert en muzikaal smaakvol. Het kwartet maakte een compacte en hechte muzikale reis in de wondere wereld van de mallemolen met jazz-kermismuziek (spookhuis, reuzenrad, enzovoorts) van een bijzonder hoog niveau. In tegenstelling tot de wat gesloten muziek van Caroussel speelde het kwartet van de Grieks-Utrechtse slagwerker Nikos Tsilogiannis onder de noemer Pan Project open en vrije impro-muziek. Slechts enkele melodische motieven vormen de basis waarop rietblazers Henk Spies en Paul Weiling naar hartenlust konden soleren en collectief improviseren. In de context van een dergelijke bezetting (twee saxen, bas en drums) wordt het interessant als er met verve gemusiceerd wordt. Hoewel er meer dan bekwaam gespeeld werd, ontbrak het heilige vuur. Dat veranderde prompt toen feature guest pianist Albert van Veenendaal achter de vleugel plaatsnam. Hij wist door zijn enthousiaste en robuuste pianospel het waakvlammetje te laten knetteren. Ook in het ensemblespel waren zijn akkoorden een aanvulling en een verrijking. Dat maakt nieuwsgierig naar de eerste cd ('El Greco') van de groep, waarop Van Veenendaal ook een bijdrage levert. Klik hier voor Maarten Jan Rieders fotoverslag van dit concert. (Jacques Los, 19.6.08) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
