Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 




Strikte vorm versus speelse interactie
Michaël Attias' Renku, maandag 21 januari, Jazzpower, Wilhelmina, Eindhoven

Een Renku is een Japanse versvorm waarbij verschillende dichters telkens een strofe aan het gedicht toevoegen volgens zeer strikte regels wat betreft vorm, metrum, lettergrepen, interpunctie en zelfs onderwerp. Deze dichtvorm bestaat al eeuwenlang en ontstond in een sessie van soms zelfs enkele dagen, waarbij een dichter (de gastheer) een aantal anderen uitnodigde om gezamenlijk een Renku te schrijven. Nog steeds worden er in Japan volgens deze strenge regels verzen gemaakt. Maar er zijn ook dichters die de vrije versvorm beoefenen, met wel de basisvorm (het kettingvers), maar zonder alle strikte vormregels in acht te nemen.

Met name de laatste regel was voor Michaël Attias (saxen) aanleiding om zijn trio Renku te noemen. Als gastheer nodigde hij zijn trioleden John Hebert (bas) en Saloshi Takeishi (drums) vanavond uit om op interactieve wijze dit concert vorm te geven. Het werd een avond lang spannend samenspel en improvisaties die zich kenmerkten door oorspronkelijkheid.

De composities waren vindingrijk wat betreft vorm, structuur en verrassende ritmiek. Het trio slaagde erin om complexiteit toegankelijk en verstaanbaar te maken door zelfverzekerd en helder spel. Knap uitgevoerde unisono's en listige abrupte stops werden afgewisseld met groovy of swingende collectieven en vrije impro's waar de speelpret vanaf spatte.

Attias beschikt over een aansprekend fraai geluid en voldoende technisch vermogen om klip en klaar zijn zegje te doen. John Hebert, vaste bassist van pianist/componist Andrew Hill in diens laatste levensjaren, was energiek en onderhoudend. Vogelvrij speelde hij arco falsettonen in het hoge register. Hij baste op de pitch en bouwde zijn improvisaties op intrigerende wijze op. Deze lieten aan duidelijkheid niets te wensen over.

Satoshi Takeishi maakte grote indruk. Hij is een oorspronkelijke en veelzijdige slagwerker/percussionist, met een eigen geluid. Zo beroerde hij met zijn handen de ride- en hihat-bekkens en een kleine handcimbaal voor prachtige, fijnzinnige klankkleuren. Maar hij kon ook voor de dag komen met stevig drumwerk. Zijn ferme klappen, riffs en fills waren alles behalve lukraak en zeer gevarieerd. Een drummer om van te houden.

Het werd een concert van komen en gaan. Een tijdlang werd in gezamelijkheid opgetrokken, uitgaande van voor- en uitgeschreven muzikale routebeschrijvingen. Maar dan zochten de muzikanten plotseling de vrije ruimte op, waarbij iedereen blindelings vertrouwen kon op het nodige comfort onderweg dat door de anderen werd aangereikt. Michaël Attias' Renku sprak deze avond tot ieders verbeelding met een uitstekend vormgegeven concert.

Klik hier voor een fotoverslag

Meer weten?
  • De website van Michaël Attias.
  • Klik hier voor enkele MP3's.

    (Cees van de Ven, 2.2.08) - - [naar boven]


    Lees verder in het archief...








    • Menupagina's:






    Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
    Mail de redactie.