Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Andrew Hill - 'Mosaic Select' (Mosaic, 2005)
Opnamen: 1967-1970

Was de vorig jaar overleden Andrew Hill een van de meest originele grootheden die de jazz ooit heeft voortgebracht? Het lijkt erop, als je deze door producer Michael Cuscuna samengestelde driedubbele cd-box, met alle onuitgebrachte sessies van de pianist uit de Blue Note-archieven, beluistert. Ieder zichzelf respecterend label zou opnamen met zo'n surplus aan kwaliteit tegenwoordig als de sodemieter uitbrengen.

Deze box van Pandora wordt geopend met een uitstekend sextet, waarin opvallende rollen zijn weggelegd voor Charles Tolliver (bekend van zijn avontuurlijke bigband en sterke oorspronkelijke composities) en Pat Patrick, een Sun Ra-alumnus. Tolliver toont zijn klasse met een soaring solo in opener 'Without Malice', een gestopte trompetsolo in 'Ocho Rios' over Ron Carters memorabele repetitieve basfiguur en fraaie tonale verbuigingen in het soulvolle 'Diddy Wah'. Patrick kleurt sterk in met bijdragen op fluit, altklarinet, altsax, baritonsax en altklarinet. In het abstracte kunstwerkje 'Ode To Infinity' trekt componist Andrew Hill met zijn spel de luisteraar naar de speaker. Naast eerdergenoemden verdienen ook Bennie Maupin (op fluit, tenor en basklarinet) en drummers Paul Motian en Ben Riley (die ieder een sessie spelen) lof voor hun spel. De enige reden die wij kunnen bedenken dat deze opnamen destijds niet zijn uitgebracht, kunnen een paar aarzelende inzetten en niet-spatgelijk samenspel in de blazerssectie zijn. De ingewikkelde partituren zaten er kennelijk nog niet helemaal goed in. Maar de composities en de solo's zijn stuk voor stuk sterk en boeiend.

Zeer apart zijn de bijdragen van een heus strijkkwartet op twee sessies uit juli/augustus 1969. Luister naar hun haunting tegenmelodie in het overigens groovy 'Monkash'. Pizzicato zetten zij samen met de pianist het thema van 'Mahogany' neer, van waaruit tenorist Carlos Garnett snijdende solo's inzet. Andermaal leidt Hill hier een voortreffelijke band, met naast Garnett Bennie Maupin, bassisten Ron Carter en Richard Davis, en drummers Mickey Roker en Freddie Waits (allen individueel spelend). Hill kiest voor veel variatie; in elke compositie wordt het strijkkwartet weer op een andere wijze gebruikt, beurtelings ondersteunend, converserend, tegensprekend, soms bijna agerend. Zelfs als de strijkers orenschijnlijk minder prominent aanwezig zijn, geven ze een vrij eenvoudig funky stuk als 'Soul Mate' toch net dát beetje extra diepgang.

De trio-opnamen met bassist Ron Carter en drummer Teddy Robinson op disc 2 getuigen van een sessie waarin de vrijheid hoog in het vaandel staat, maar waarin de drie muzikanten elkaar uitstekend volgen, stimuleren en aanvullen. Behalve met intrigerend top-of-the-hill pianowerk verrast Hill ons hier met een paar bijdragen op sopraansax en orgel. Complimenten voor Robinson, waarover niet zoveel bekend is (hij werkte met het Donald Byrd-Pepper Adams Quintet en speelde op een album van altsaxofonist Byron Allen), maar die hier een voortreffelijke indruk achterlaat met sensitief drumwerk.

De meest spannende en intense stukken van deze box zijn zonder twijfel terug te vinden op disc 3, waarin Hill achtereenvolgens een septet en een sextet aanvoert. Stuk voor stuk fascinerende, intense en aangrijpende composities, met sterke solistische bijdragen van muzikale alleskunners als rietblazers Sam Rivers en Robin Kenyatta, trompettist Woody Shaw en bassist Cecil McBee. Twee vrijzinnige sessies, die diamantjes opleverden als het broeierige 'Enamorado' en de tone poem 'Now', met een contemplatieve Hill en een empathische McBee, die je weer doet realiseren hoe onderschat deze bassist eigenlijk is. Kenyatta en Rivers klinken zeer geïnspireerd en on the edge. Nadi Qamar vult het drumwerk van Teddy Robinson perfect aan met boeiende interjecties op belletjes, Afrikaanse drum en duimpiano. Hill, die de piano hier afwisselt met het orgel, betovert je met zijn unieke en eigenzinnige spel.

Het is werkelijk een aderlating voor de jazz dat deze grootmeester van het klavier niet meer onder ons is.

(Maarten van de Ven, 14.1.08) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.