|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Swingende dynamiek in oud Amsterdam Remco Keijzer Quartet, maandag 10 september 2007, Old Quarter, Amsterdam "Hoe kun je een jazzminnende Nederlander op een regenachtige maandagavond uit zijn luie fauteuil krijgen om naar jouw sfeervolle Old Quarter in de Warmoesstraat vlakbij de rosse buurt te laten gaan?" moet programmeur Paul Lehwald van deze maandagse jazzclub zich hebben afgevraagd, toen hij het kwartet van saxofonist Remco Keijzer boekte. Het bleek een goede keuze, want ondanks het slechte weer kwam er een grote groep jazzliefhebbers op dit optreden af. Dat is natuurlijk niet zo verwonderlijk als je de samenstelling van deze groep bekijkt: Remco Keijzer op tenorsaxofoon, Franz von Chossy op piano, Kasper Kalf op contrabas, en Flim van Hemmen op drums. Eigenlijk al sinds de start van zijn studie in 1994 aan het Hilversumse conservatorium en mede door zijn leermeesters Jasper Blom en Arnold Dooyeweerd heeft Remco Keijzer zich ontwikkeld tot een aansprekende solist met veelzijdig spel. Ook zijn studie aan het Amsterdamse Conservatorium en zijn samenwerking met onder anderen Dick Oats, Dave Binney, John Benitez en Pierre Courbois, hebben hem daartoe bijgedragen. Hetzelfde kan overigens worden gezegd over Franz von Chossy, die voor zijn nieuwe album 'Awakening' terecht lovende kritieken mocht ontvangen. Exact om negen uur werd in low-tempo de aftrap gegeven met het mooie 'Beatrice' van Sam Rivers. Keijzer en Von Chossy soleerden stilistisch en vooral lyrisch, waarbij de lage tonen beslist niet werden overgeslagen. Het leek wel of John Coltrane was teruggekeerd, vooral toen Kalf en Van Hemmen zich ook met dit eerste stuk gingen bemoeien. Wat vooral opviel was de harmonische opbouw van dit kwartet, dat geconcentreerd en goed naar elkaar luisterend speelt. 'Beatrice' bleek een lengte van 15 minuten te hebben meegekregen, waardoor elk lid van dit Remco Keijzer Quartet ruimschoots de gelegenheid tot soleren kreeg. De dynamiek en het vloeiende spel kwamen ook in Ornette Colemans 'Humpty Dumpty' goed tot hun recht. De complexe structuur van dit thema werd in eerste instantie zonder piano neergezet. Keijzer, goed in zijn element, speelde hoekig en bouwde zijn solo onverstoorbaar uit, ondanks het drumgeweld van Van Hemmen. Hierna nam Von Chossy de solopartij haast katachtig over, waarbij hij zowat in zijn piano kroop. Plotseling brak hij zijn vloeiende, soms repeterende notenreeksen abrupt af om de saxofonist dit tweede stuk bijna 'jubelend' te laten beëindigen. Brooks Bouwmans 'East Of The Sun, West Of The Moon' volgde met een opvallend soepel gespeeld thema, waarna de ritmesectie het stuk overtuigend ter hand nam. De daaropvolgende mooie melodieus opgebouwde pianosolo van Von Chossy en het opvallend stuwende werk op de contrabas van Kalf ontlokte enthousiaste bijval van het aanwezige publiek. Het concert vervolgde met 'Skylark' en het opzwepend gespeelde 'Gazelle' van Joe Henderson. Dit nummer, met opnieuw een aansprekend thema, werd gelardeerd met dynamisch basspel en hoge uithalen op Keijzers tenorsax. Na de break opende het kwartet met 'The Best Thing For You Is Me' van Irvin Berlin, dat als een soort samba werd ingezet. Keijzer voelde zich tijdens de eerste solo als een vis in het water, waarna Von Chossy schoksgewijs de tweede partij voor zijn rekening nam. Hij kwam hierbij hoekig spelend op stoom, met onverwachte pauzes in zijn spel en felle notenreeksen. Bas en drums participeerden overtuigend, en zo werd het concert passend afgesloten, om aansluitend vanaf elf uur te worden vervolgd met een jamsessie. Af te meten aan het regelmatig opklinkende applaus hadden de toehoorders het goed naar hun zin. Zo hoort een caféconcert eigenlijk ook te verlopen: fijne inspirerende muziek, niet al teveel gepraat en dus met z'n allen genieten geblazen! (Rolf Polak, 18.9.07) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
