Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Van Kemenade verloochent jazztraditie nooit
zondag 23 juni 2007, SJU Jazzpodium, Utrecht

Altsaxofonist Paul van Kemenade, die inmiddels 30 jaar professioneel muzikant is – in het najaar wordt dat gevierd met een uitgebreide tournee met diverse formaties en projecten – verzorgde op 23 juni een carte-blanche concert in het Utrechtse SJU Jazzpodium.

Van Kemenade komt voort uit de woelige zeventiger jaren free-jazz periode, maar in zijn speelwijze heeft hij de jazztraditie nimmer verloochent. Hij combineert die traditie – swing (Johnny Hodges) en bop (Cannonball Adderley) – met de hedendaagse impro-muziek en schroomt niet gebruik te maken van invloeden uit de wereldmuziek. Dat alles gaat ook nog eens gepaard met een helder, warm en bluesy geluid op de altsax.

Voor de pauze speelde hij met twee duobezettingen. De eerste met zijn Podium Trio-maatje gitarist Jan Kuiper en de tweede met pianist Stevko Busch, met wie hij in Borderhopping speelt. Met Kuiper, voortreffelijk begeleidend in baslijnen en akkoorden en expressief solerend, werd begonnen met een vrije improvisatie. De interactie tussen beide muzikanten resulteerde in inspirerend en spannend samenspel. Ook werd er zeer contrastrijk gemusiceerd, zowel in wisselend volume, als in gevarieerde solo's (van uiterst ingetogen tot explosief). Het duo eindigde met een Afrikaans kinderliedje, waarbij Kuiper een continue, relaxte groove neerzette, waarop Van Kemenade ontspannen en lekkere bluesy lijnen blies.

Het duo met pianist Stevko Busch is van een andere orde: harmonieus, melodieus, poppy en funky. De samenwerking is ook hier uitstekend. Busch is een bescheiden pianist die de – in dit geval – lyrische Van Kemenade subliem ondersteunt.

Na de pauze introduceerde Van Kemenade een nieuw (gelegenheids?)kwartet met Hammond-organist Arno Krijger, drummer Pieter Bast en Jeroem Doomernik op trompet en bugel. In de vrije stukken – Ornette Colemans 'Lonely Woman' en Van Kemenades 'Call' - lijkt in het bijzonder de kracht van dit kwartet te liggen. Arno Krijger met aparte effecten op het orgel, Pieter Bast vrij en flexibel drummend, Doomernik – hoewel enigszins traditioneel – vloeiend blazend en Van Kemenade - als voor de pauze – inventief, bluesy en virtuoos vrij improviserend.

De nummers in het funky idioom, waaronder composities van Horace Silver en Cannonball Adderley, kwamen niet helemaal tot hun recht. De enigszins vrije interpretatie van dat repertoire door het kwartet past mijns inziens niet zo in dat idioom. Afgezien daarvan was deze carte-blanche een meer dan geslaagde opmaat voor Van Kemenade's jublileumprojecten in het najaar.

Klik
hier voor Maarten Jan Rieders fotoverslag van dit concert.

Meer weten?
  • Klik hier voor de jubileumactiviteiten van Paul van Kemenade.

    (Jacques Los, 30.6.07) - - [naar boven]


    Lees verder in het archief...








  • Menupagina's:




    Cd van het moment:
    Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

    Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





    Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
    Mail de redactie.