Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 




Wim Bronnenberg Quintet piekt in Jazz at the Crow
vrijdag 11 mei 2007, Jazz at the Crow, Kraaij & Balder, Eindhoven

Toen de lastige unisono inzet van Bronnenberg en Ruocco van 'Hidden Agenda' trefzeker klonk en deze compositie zich fraai ontrolde, kon je het al weten: niks geen verborgen agenda's vanavond, een subliem concert zou het worden, waarbij iedereen zich muzikaal blootgaf. Hier stond dan ook een niet alledaagse bezetting op het intieme podium van café Kraaij & Balder: Wim Bronnenberg (gitaar), John Ruocco (tenorsax en klarinet), Harmen Fraanje (piano), Ulli Glaszmann (bas) en Hans van Oosterhout (drums).

Zelden werd in Jazz at the Crow een vergelijkbaar niveau gehaald. Wim Bronnenberg, muzikaal leider en verantwoordelijk voor alle composities, toonde zich een authentieke gitarist met weinig referenties naar gitaariconen of school. Met een aangename, trefzekere aanslag en frisse heldere melodische lijnen werkte hij zijn composities verder uit met perfect klinkende en toegankelijke improvisaties, en dit gold ook voor de overige musici. En al duurden de stukken soms langer dan 20 minuten, het bleef smaken naar meer. Geen wonder ook dat Bronnenbergs cd 'Connected' zo goed wordt ontvangen.

Toch had dit live-concert nog net iets meer te bieden dan de cd en het is maar goed dat mijn goede vriend Wim van de Ven (geen familie) er een uitstekende opname van maakte. Nu maar hopen dat die op welke manier ooit nog eens wereldkundig wordt gemaakt. John Ruocco, waarmee velen voor het eerst konden kennismaken, stak in een superbe vorm. Ingewijden wisten natuurlijk al wel wat deze aimabele Amerikaanse Nederlander allemaal in huis had, maar waren toch verrast over de zeggingskracht en de muzikale verbeelding van zijn spel. In de ballad 'Angel Falls' liet hij nog maar eens horen waarom hij tot een van 's werelds beste klarinettisten wordt gerekend.

Harmen Fraanje hoorde ik nooit in betere doen! Hij had het ook zicht- en hoorbaar naar de zin in dit gezelschap. Het oogcontact en de verstandhouding met maatje Hans van Oosterhout mistten zijn uitwerking niet. Hemels en adembenemend was zijn solo in 'Connected', waarin hij in zijn solo ongehoord fraai verbinding maakte met de klassieke pianoliteratuur. En ook deze avond had hij weer de nodige smaakmakende surprises in zijn hoofd en vingers.

Hans van Oosterhout had vanavond zo te horen weer goed gebruik gemaakt van zijn stemsleuteltje. Zijn drumkit klonk prachtig en zijn ride bekken mag hij wel extra laten verzekeren! Wat je ook aan technische en ritmische bagage en creativiteit in huis hebt, de zorg voor de klankkleur van een drumkit wordt nogal eens veronachtzaamd. Zo niet bij Van Oosterhout. Het was een feest om deze veel gevraagde en derhalve drukbezette drummer in dit illustere gezelschap te horen, want zijn spel zat barstensvol fijne subtiele vondsten en stimulerende middelen.

Bij Bassist Ulli Glaszmann viel letterlijk geen onvertogen noot. Hij was verantwoordelijk voor het onder- en boventapijt van het kwintet en drukte een belangrijk stempel op het eindresultaat. Bescheiden soleerde hij in het langzame 'Call Of Duty'. Het was een van de spaarzame momenten waarop hij liet horen wat hij als solist te melden had.

Het is bekend dat jazzformaties hun programma eerst op enkele podia in het land tot wasdom brengen om vervolgens te pieken op het North Sea Jazz Festival. De komende editie speelt het Wim Bronnenberg Quintet daar op zaterdagavond in de Missouri Zaal. Het is nog maar de vraag of dit topconcert in Jazz at the Crow daar zal worden overtroffen, maar dat het de moeite waard zal zijn staat buiten kijf.

Klik hier voor een fotoverslag van dit concert.

(Cees van de Ven, 22.5.07) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.