Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 




Mooie en afwisselende bloemlezing van oud en nieuw werk
John Abercrombie Quartet, zaterdag 31 maart 2007, LantarenVenster, Rotterdam

"Everything in life is timing", vertelt John Abercrombie lachend wanneer hij vertelt dat de nieuwe cd van zijn kwartet uitkomt op de laatste dag van de bijbehorende tournee. Hij lijkt zich er niet echt druk om te maken; hij is de rust zelve. Losjes is ook het ruim anderhalf uur durende optreden, waarin de band een mooie en afwisselende bloemlezing van oud en nieuw werk (de cd 'The Third Quartet') geeft. Wat daarbij opvalt, is dat deze band live veel beter uit de verf komt dan op cd-opnames, die verdrinken in een laag galm.

De dynamiekwisselingen, verschillende tempi en variatie in stijlen van het materiaal maken dat dit concert in een vloek en een zucht voorbij is. Het vakmanschap van zijn begeleiders, die allemaal zelf bandleider zijn, zorgt ervoor dat Abercrombie zich niet nadrukkelijk hoeft te profileren als bandleider en zich volledig kan concentreren op sterke, heldere solo's zonder veel noten en onnodige geluidseffecten. Die speelt hij, net als Wes Montgomery, met zijn duim. Mooi ook is het samenspel en wisselen van rollen als begeleider/solist met violist Mark Feldman, die schittert in jazzy walsjes en het titelstuk van Abercrombie's vorige cd 'Class Trip'. Drummer Joey Baron is met zijn wilde, enthousiaste spel een blikvanger, maar zijn kracht zit 'm in het feit dat hij nooit het groepsgeluid domineert.

Het lijkt erop dat Abercrombie na een aantal cd's met dit kwartet erin geslaagd is een balans te vinden tussen de individuele kwaliteiten en het schrijven van materiaal waarin die het beste tot uiting komen. Abercrombie weet nu veel beter wat hij wil en wat hij met dit kwartet kan. Dit werkt ook door in de zekerheid waarmee de muziek wordt gespeeld door de leden van zijn band en het niveau van de solo's. Waar op de cd 'Class Trip' weinig verschillende stijlen aan bod komen, hoor je onder het nieuwe materiaal een luchtig Braziliaans nummer en een sterke uitvoering van Ornette Colemans 'Round Trip'.

Humor is een andere belangrijke factor om het publiek bij het optreden te betrekken. In de muziek is het vooral Mark Feldman die meer dan eens refereert aan klassiek repertoire in zijn solo's, tussen de nummers zorgt Abercrombie voor een komische noot: als hij zijn bril opzet om de muziek van 'Class Trip' te lezen, ziet hij dat het papier ondersteboven ligt. "It doesn't matter... I'm a guitarist", zegt hij met zelfspot, en draait het papier nogmaals om.

(Eric van Rees, 6.4.07) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.