Gé Bijvoet Quartet: een weldaad aan klankkleur
vrijdag 13 april, Jazz at the Crow, Kraaij & Balder, Eindhoven
Het was een muzikaal treffen van goede vrienden, en dat was te horen ook. Erwin Vann (tenorsax), Gé Bijvoet (piano), Eric van der Westen (bas) en Joshua Samson (percussie en Hang). In het openingsnummer 'Padonna' werd meteen duidelijk hoe heterogeen zij in het recente verleden muzikaal met elkaar musiceerden. Het gespeelde repertoire was behoudens enkele organisch geïntegreerde standards, zoals het bloedmooie 'Danny Boy', van Bijvoet. Hij heeft het patent op veelzeggende composities en slaagde erin deze verbaal en muzikaal helder over het voetlicht te brengen. Zijn pianistiek is fijnzinnig, zijn toucher voorbeeldig, zijn dynamiek imponerend. Ook weet hij met zijn spel ruimte en doorzicht te houden. "De vleugel in Kraaij & Balder klonk zelden zo mooi", vertrouwde een van de aanwezigen mij na afloop toe.
Er werden vanavond onder andere stukken uitgevoerd van zijn in 1999 opgenomen cd 'Dutz' (Challenge Records), waarop ook Vann en Van der Westen te horen zijn. Het aandeel van Erwin Vann in dit concert was in kwantitatieve zin wat mager, maar dat werd in kwalitatieve zin ruimschoots gecompenseerd. Deze veelzijdige Belgische muzikant besteedt ruim de helft van zijn tijd aan compositieopdrachten van uiteenlopende aard. Hij schrijft muziek voor films, dansvoorstellingen en big bands, en speelt met verve in gelegenheidsformaties als deze. Hij weet je door zijn sublieme toon en creatieve spel meteen te raken. Het is maar te hopen dat hij weer vaker op de podia te horen zal zijn.
Hetzelfde geldt voor Eric van der Westen, die onlangs zijn nieuwe dubbel-cd 'The World Over' (EWM Music) van zijn Quadrant Extended uitbracht. Hij heeft het vermogen om omvangrijke composities te schrijven, die hun uitwerking niet missen. Zijn spel en inbreng vanavond was weer vertrouwd zoals altijd. En dan was er nog dat merkwaardige instrument van Zwitserse makelij: de Hang, een steeldrum in de vorm van een vliegende schotel, waarop Joshua Samson uitstekend uit de voeten kon en waarmee hij mooie kleuringen inbracht, zoals in 'Myosotis'. Samson neemt in het landschap van percussionisten een bijzondere plaats in, mede door het vermogen om met een minimum aan middelen toch maximaal te renderen. Wat hem verbijzonderd is ook zijn tailor-made selectie van percussieattributen, passend bij de formatie waarmee hij optreedt. Hij plaatste mooie onderhoudende accenten en zijn spel stond volledig in dienst van melodie, kleuring en interactie met zijn medemuzikanten.
Veel van de gespeelde composities waren medium-tempo stukken of ballads, waarin de beeldende, verhalende en melodieuze kwaliteiten uitstekend tot hun recht kwamen, zoals Bijvoets nieuwe compositie 'Morning Drive' overtuigend aantoonde.
Klik hier voor een fotoverslag van dit concert.(Cees van de Ven, 21.4.07) - - [naar boven]
Lees verder in het archief...
|
|
|
|
Menupagina's:
Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.
|
|
