Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Traditionele Turkse volksmuziek en zeer vrije improvisatie
Baraná Trio, vrijdag 23 februari 2007, De Tobbe, Voorburg

De vraag die mij gesteld werd door een medewerker van deze site was: "Heeft dit nog wel enig jazzgehalte?" Dit met het oog op de medewerking van Steven Kamperman. Het feit dat de Tobbe het concert programmeerde in de serie Wereldmuziek, leek die vraag al aardig te beantwoorden.

Baraná Trio is een deel van Baraná & Co, een achtmansformatie die, als ik het goed begrijp, zich voornamelijk bezig houdt met Turkse muziek. Baraná is het Turkse woord voor 'samenkomen, plezier maken'. Steven Kamperman speelt rieten, componeert en doceert muziek. Hij won de tweede prijs in 1991 op het prestigieuze Middelsee Jazz Concours met Trio Hip en in 1998 zagen en hoorden we zijn groep 1 Step 7 Seas tijdens de Young VIP Tour op de meeste vooraanstaande jazzpodia. Zo zou ik nog wel even kunnen doorgaan.

Voor we het over de muziek gaan hebben, lijkt het mij zinvol nog even in te gaan op het instrumentarium. Met name het slagwerk was van een bijzondere samenstelling. De basis werd gevormd door een kloeke rechthoekige doos, die ruwweg de functie overnam van de diverse trommels in een standaard drumstel. Daarnaast zag ik enkele kleine bekkens, een hihat en een tamboerijn. De doos werd afwisselend met stokken en met de hand beroerd.

De zaal was nog niet half gevuld en de stem en de luiten werden versterkt, wat op mijn plekje (helemaal links vooraan) niet zo gunstig was. Het programma ging over het Turkse thema van de nachtegaal en de roos, ofwel de onmogelijke liefde. Het werd uitgevoerd door middel van traditionele melodieën en eigen bewerkingen. Dat laatste moet men niet zien als een afwisseling van het een en het ander, maar meer als een combinatie van die twee.

Per saldo levert dat een boeiend beeld van traditionele Turkse volksmuziek die zo nu en dan 'ontaard' in zeer vrije improvisaties. En precies hier vinden we het punt waar we kunnen gaan nadenken over de vraag of dit nog wel enig jazzgehalte heeft. Deze improvisaties liggen in de sfeer van de hedendaagse gecomponeerde en geïmproviseerde muziek. Het gebied dus waar zowel de 'klassieke' componisten als jazzmusici zich mee bezighouden. Al met al het soort muziek dat het naar mijn bescheiden mening goed zou doen op een platform zoals Worm in Rotterdam.

Kortom, een boeiende en gevarieerde avond. En al is het geen jazz, ik kan me levendig voorstellen dat Steven Kamperman zijn partij van harte meeblaast.

Klik
hier voor Geneviève Ruocco's fotoverslag van dit concert.

(Marius van Kuyk, 6.3.07) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.