Goudsmit en compagnons zijn meer jazzgerichte richting ingeslagen
Goudsmit, Trujillo, Vierdag & Vink, 17 maart 2007, Bimhuis, Amsterdam

De contrabas op het podium had het al kunnen voorspellen. Dit zou wel eens een jazzconcert kunnen worden. Dat klinkt in deze context misschien raar, maar de enige plaat van het viertal Anton Goudsmit (gitaar), Efraim Trujillo (sax), Jeroen Vierdag (bas) en Martijn Vink (drums), 'Live Op Het Dak!', is niet bepaald een jazzplaat te noemen. Veel meer komen de funk- en bluesroots van een van Nederlands beste jazzgitaristen naar voren. Deze roots, waar Goudsmit juist zijn originaliteit en kwaliteit vandaan haalt, ontbreken echter voor het grootste gedeelte van het concert.

Het kwartet opent voorzichtig met jazzblues, waarbij Goudsmit al veel meer een jazzsolo neerzet dan we van hem gewend zijn. Of het nou komt doordat de muzikanten nog wat op gang moeten komen of omdat het geluid nog niet op zijn volle sterkte aanwezig is weten we niet, maar de muziek komt nog niet echt over. Het volgende stuk, 'Tiberian Thief', komt al beter tot zijn recht. Het viertal is ontzettend sterk in het creëren van een mooie, lange opbouw, die tot aan de climax interessant blijft. Dit laten ze op deze avond dan ook een aantal keren zien. De ballad die dan volgt, wordt uit een soort freejazz-improvisatie opgebouwd en klinkt vrij experimenteel en structuurloos, wederom niet echt wat we op de plaat gehoord hebben.

'The Pigseye' is een van de weinige stukken waarvan de live-uitvoering tijdens dit concert echt iets toevoegt aan de uitvoering op de plaat. Dynamiek speelt hierbij een belangrijke rol, ook iets waar deze formatie in uitblinkt. Vooral Martijn Vink laat zien dat hij kan spelen met tempo en ritme; hij haalt tijdens sommige stukken dan ook een aantal ritmische 'grapjes' uit, door tijdens solo's onregelmatig te vertragen, te versnellen en het veelvuldig gebruik maken van antimetriek.

Het viertal speelt voornamelijk oudere composities, maar laat ook enkele stukken horen van een nieuwe cd (?). Deze introduceren wellicht de nieuwe, meer jazzgerichte richting die Goudsmit en compagnons zijn ingeslagen. Waar 'Live Op Het Dak!' nog toegankelijk, funky en bluesachtig klonk, maken deze stukken nu plaats voor jazzsolo's, experimenteel opgebouwde nummers en gezochte akkoordenprogressies. Jammer genoeg ligt de kracht van Goudsmit er nu juist in gecompliceerde stukken makkelijk te laten klinken door zijn krachtige, to-the-point gitaargeluid. Hier lijkt hij nu aan voorbij te gaan.

In de tweede set krijgt 'Armed Response' een mooi sferisch intermezzo en spelen ze een nieuwe compositie van Arnold Dooyeweerd, genaamd 'De Dorst'. Dat Dooyeweerd, een Nederlandse freejazz-bassist bij uitstek, nu een stuk componeert voor het viertal, zegt ook wel iets over de zojuist beschreven stijlverandering. 'De Dorst' is een redelijk traditioneel jazzstuk, wanneer je het vergelijkt met Goudsmits eerdere werk, evenals het stuk waarbij Vierdag (eindelijk) de contrabas oppakt en de terugkeer naar de 'echte' jazz completeert.

Een opvallende verschijning in dit qua muziekstijl al ongelooflijk afwisselende concert, is een betoverend stukje muziek dat slechts gespeeld wordt door Goudsmit en Trujillo, die voor de verandering eens de sopraansaxofoon ter hand neemt. De formatie besluit het concert met het stuk 'Heroes', dat voor de gelegenheid op een onvoorstelbaar hoog tempo gespeeld wordt. Het is in dit stuk dat Goudsmit zijn beste solo van de avond ten gehore brengt. Helaas is hij iets te bescheiden met het innemen van soloruimte, want wanneer de gitarist volledig los kan gaan op zijn instrument is dat al reden genoeg om een concert van hem te gaan bezoeken.

De toegift vinden wij als publiek vast ook heel leuk, volgens Goudsmit, want die staat "ook in E". Mocht hij nog eens overwegen om vaker te doen wat het publiek heel leuk vindt, laat hem dan vooral weer terugkeren naar zijn eigen bluesroots, want dat is uiteindelijk wat hem onderscheidt van andere jazzgitaristen.

Klik

(Alexandra Mientjes, 29.3.07) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.