Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Miles Davis – 'Miles In Berlin' (CBS, 2005) ****

Miles Davis heeft altijd al een goed oor gehad waardoor hij zich kon laten omringen met zeer goede sidemen. De bezetting op deze cd getuigt daar weer eens van. Het is één van zijn beste kwintetten: Wayne Shorter (tenorsax), Herbie Hancock (piano), Ron Carter (bas) en Tony Williams (drums). Het is het kwintet waarin de harmonische en ritmische vrijheden worden verkend. Het repertoire – overigens oud en vertrouwd en reeds eerder op de befaamde platen 'Kind Of Blue' en 'Milestones' te beluisteren – wordt in de improvisaties tot op het bot 'out- en inside' ontleed.

Davis' groep was in die tijd – en zeker op de avond van 25 september 1964 in Berlijn – in grootse vorm. De modale schema's en bluesschema's vormden voor het kwintet de basis om zich in de soli maximale vrijheden te veroorloven, tegen het randje van de free jazz aan. In het snel ingezette 'So What' soleren Davis, Shorter en Hancock langdurig en inventief. De super stuwende Tony Williams is mede debet aan het geïnspireerde spel van de solisten.

Eén van de hoogtepunten van deze cd is de niet op de oorspronkelijke lp uitgebrachte ballad 'Stella By Starlight'. Hierin etaleert de ritmesectie zijn meesterschap door enerzijds zeer flexibel en vrij – en soms zelfs geheel niet – te begeleiden en anderzijds in een strak medium tempo te swingen. In deze ballade bewijst Davis de meester te zijn van het subtiele, lyrische trompetspel. Aan het rijtje van Davis' top live-opnamen, zoals 'Live At The Black Hawk', 'At Antibes', 'Four And More', 'In Tokyo', 'At The Plucked Nickel', kan deze zeker worden toegevoegd.

Overigens, heeft Miles Davis ooit een slechte plaat gemaakt?

Labels:

(Jacques Los, 17.10.06) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.