Jeroen van Vliet - 'Red Sun' (EWM, 2000) ****½

Deze pianotrio-cd met Frans van der Hoeven (bas) en Dré Pallemaerts (drums) is als het zuiverste water dat stroomt langs reeds lang uitgesleten oevers, waarlangs de stroom zich moeiteloos voortbeweegt. Misschien heeft dat te maken met de zeer bewuste studiokeuze van Van Vliet: de Rainbow Studio in Oslo, waar ook ECM vaak opnamen maakt. En we kennen de rust en de ruimte die uitgaat van op dat label opgenomen pianisten als Tord Gustavsen en Bobo Stenson. In 'Red Sun' hoor je ook dezelfde ont-spannen sfeer, die Van Vliets composities recht doet en zorgt voor optimale zeggings-kracht.

Frans van der Hoeven, bekend om zijn gedegen en onwrikbaar baswerk, en Dré Palle-maerts, met orenschijnlijk weinig spectaculair maar uiterst ter zake doend percussiewerk, weten het pianospel van het juiste kader te voorzien en kunnen op elk moment de ge-wenste onderbouwing verlenen. De bassolo in 'So Long Brother' vormt een bewijs waarom Van Vliet zo op Van der Hoeven gesteld is. De pianist geeft de solo nog meer reliëf met fraai onderbouwende akkoorden. Pallemaerts soleert in het een fraai geregistreerde 'Oslo', een compositie van zijn hand. Maar er wordt ook stevig uitgepakt in het uitbundige en met percussief pianowerk gespeelde 'Solid Air' en 'Derwesj'. Jeroen van Vliet zelf is heer en meester; hij is het epicentrum met subliem pianospel, zoals in het ademstokkende 'I Never Say Goodbye', met daarin andermaal een niet te versmaden bassolo van Van der Hoeven. Al deze schoonheid is ingebed tussen Van Vliets opener 'Prologue' en zijn sluit-stuk 'Epilogue'.

(Anoniem, 11.9.06) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.