Sprankelend concert van Trio Nathalie Loriers
donderdag 23 september 2005, Paradox, Tilburg

Dertien januari van dit jaar was Nathalie Loriers hier met het Brussels Jazz Orchestra. Vanavond was zij het muzikaal epicentrum met haar trio bestaande uit Sal LaRocca op contrabas en Joost van Schaik op drums. Ze speelde oude en nieuwe composities in het post-bebop idioom, maar slechts ten dele, want Loriers heeft immers een eigen signatuur. De elegantie waarmee haar handen het klavier koesteren en haar fraaie toucher de toetsen benaderen, is synoniem voor wat zij aan de vleugel aan fraais weet te ontlokken. Haar composities kenmerken zich vooral door duidelijkheid, harmonische vindingrijkheid en vloeiende tempowisselingen. Het was vermakelijk om te zien hoe Loriers met haar mond haar klavierspel geluidloos noot voor noot 'meelipte'.

LaRocca, met zijn robuust geluid en een gedecideerde attack, heeft al langer een muzikale relatie met Loriers. Van Schaik nam de plaats in van Hans van Oosterhout en kweet zich uitstekend van zijn taak. Aangenaam was zijn subtiel, fijn klinkend brushes-spel, waarmee hij in het voetspoor treedt van ons aller John Engels. Zijn ride cymbal heeft een opmerkelijke fraaie klank met een mooi zangerig sustain en ook het geluid van zijn hihat is karakteristiek. Elementen waarmee hij uitstekend weet te kleuren.

De opener 'Someday My Prince will Come' begon met een gedragen, vrij-in-tempo introductie van Loriers, waarna deze klassieker ongeremd swingend werd vervolgd. 'Machmoum' (een Afrikaanse welkomstdrank) is een compositie met soepele, organische overgangen van medium naar up-tempo en een showcase voor virtuoos pianospel van Nathalie. In 'Continuum' zorgde Van Schaik in zijn solo voor vuurwerk. Op een zich continu herhalend monotoon unisono riff van Loriers en LaRocca spatten zijn 'vuurpijlen' op zijn cymbals veelkleurig uiteen. 'Last Thought Of The Day' was een magnifieke sfeertekening van mijmeringen, overpeinzingen en diepere gedachten. LaRocca etaleerde hierin een gloedvolle bassolo. Plotseling kantelde het langzame tempo naar uptempo swing en even ging het trio de tot dan toe bewandelde perken prettig te buiten.

In de toegift 'Bye Bye Blackbird' bleef Loriers heerlijk achter de tel hangen en plaatste interessante onalledaagse begeleidingsaccoorden onder LaRoccas bassolo. In haar spel en met haar composities bewees Nathalie Loriers dat ze barst van interessante muzikale ideeën. En ze wist deze vanavond met haar sidemen, met succes vorm te geven.

Klik

(Anoniem, 2.10.05) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.