Francois Carrier - 'Travelling Lights' (Justin Time, 2004) ***

De gemiddelde impro-jazzliefhebber zal amper van de Canadese alt- en sopraansaxofonist Francois Carrier hebben gehoord, ondanks het feit dat hij in 2003 met pianist Uri Caine op het North Sea Jazz Festival heeft gespeeld. Carrier houdt zich vooral muzikaal bezig met 'exploring the emotional atmosphere in music'. Hij geldt als een prominent en belangrijk hedendaags saxofonist in zijn geboorteland. Ook toerde hij diverse malen in Europa en verscheen hij op belangrijke jazzfestivals, zoals dat van Montreux.

Het informatieboekje van Carriers cd, dat uitmunt in een totaal gebrek aan inhoudelijke tekst, is gevuld met enkele aardige foto's van de opnamesessie. Pianist Paul Bley en bassist Gary Peacock, jazz-avantgardisten van het eerste uur en deel uitmakend van het kwartet, zijn inmiddels op leeftijd geraakt en tonen zich hier fysiek de mentoren van het kwartet dat gecompleteerd wordt door drummer Michel Lambert. Ook muzikaal gezien vormt dit duo met solide begeleiding en relevante aanvullingen het fundament voor deze totaal geïmproviseerde muziek. De enige inhoudelijke tekst in het boekje luidt dan ook: 'All the music is improvised'.

Op basis van summiere thematische gegevens wordt er in een kamermuziekensemble-idioom lustig en muzikaal zeer verantwoord op los geïmproviseerd. Zowel de oude rotten Bley en Peacock als de jongere Canadese garde weten daar wel raad mee. De titels van de 'composities' zijn niet voor niets gebaseerd op geografische gegevens; metaforen voor een wereldlijke muzikale ontdekkingsreis. Carrier preludeert meer in een klassiek idioom dan in een jazz-idioom. Zijn geluid op de alt is - hoewel warm - bescheiden en klassiek, en past wonderwel bij deze kamerjazz.

In 'Antartica' lijkt het kwartet los te komen van het introverte groepsspel. Na Peacocks basintro en Bleys single notes wordt bij Carriers inzet door drummer Lambert een aanstekelijke shuffle geproduceerd. Hetzelfde herhaalt zich in de trio-uitvoering (Bley, Peacock, Lambert) van het nummer 'Island'. De pulse, de drive, de swing en de passie mis ik iets teveel op deze cd, vandaar geen vier (wel voor eerdergenoemde tracks) doch drie sterren.

Labels: cd

(Jacques Los, 10.8.05) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.