Ellery Eskelin - 'Arcanum Moderne' (Hatology, 2003) ***½
Ellery Eskelin – 'Five Other Pieces (+2)' (Hatology, 1998) ****

Tenorsaxofonist Ellery Eskelin behoort tot de nieuwe lichting hedendaagse improvisatoren die geïnspireerd zijn door de free jazz. Andere exponenten zijn o.a. Tony Malaby, Ken Vandermark, Gebhard Ullmann en Nederlanders als Frans Vermeerssen en Tobias Delius.
In de typische bezetting van tenorsax, accordeon/piano/samplers (Andrea Parkins) en slagwerk (Jim Black) produceert leider Ellery Eskelin een combinatie van 'kamerjazz', hedendaags gecomponeerde muziek en folkmuziek.

'It’s a samba', het eerste nummer op de cd 'Arcanum Moderne' is exemplarisch voor Eskelins muzikale concept; bedachtzaam opgebouwde soli die zich ontwikkelen tot far out honking and screaming. Is de samba nogal gezapig en braaf uitgevoerd, in het volgende nummer '43 RPM' gaat het echt tekeer en wordt er ook veelvuldig gebruik gemaakt van samples. In 'For No Good Reason' is een indrukwekkend duo te beluisteren met een preluderende Eskelin en een ostinato pianobegeleiding van Andrea Parkins. Het titelnummer van de cd is een contemplatieve verkenning, waarbij sampling, akkoorden-clusters op piano en ondersteunend slagwerk de sfeerbepalende sound scheppen waaroverheen Eskelin moderne etudes en reeksen speelt.

Dezelfde groep maakte eerder - in 1998 - de cd 'Five Other Pieces (+2)'. Al in het eerste nummer, Johnny McLaughlins 'The Dance Of Maya', demonstreert Eskelin een grote affiniteit met de zompige, groovy, deep-south Mississippi-blues. Accordeoniste Parkins versterkt in dit nummer ook nog eens het Zydeco-gevoel. Voor dit album is hiermee de toon gezet. Muziek uit het verleden. Composities van Coltrane ('India'), Tristano ('April'), Charlie Haden ('Song For Ché'), Gershwin ('Prelude II') en de eerdergenoemde McLaughlin. Het spreekt voor zich dat de interpretaties van deze standards door het Eskelin trio zonder uitzondering vooral eigenzinnig en op zijn minst zeer vernieuwend zijn. Terwijl Eskelin in 'India' uitsluitend het thema speelt, excelleert Jim Black met een indruk-wekkende drumsolo. 'Prelude II' wordt door Eskelin zeer bluesy vertolkt. De laatste twee stukken van de cd zijn van de hand van Eskelin, geënt op de free jazz-praktijk: groepsimprovisatie, tempowisselingen en divers qua structuur.

Al met al getuigen Eskelins improvisaties op beide cd's van groot technisch vakmanschap en muzikaliteit. Dat was ook te merken tijdens het puike

(Jacques Los, 15.5.05) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.