Stan Getz – 'Bossas And Ballads: The Lost Sessions' (Verve, 2003) *****

De opnamen van de cd 'The Lost Sessions' vonden plaats in 1989 voor Herb Alperts A&M-label. Ze zijn op de planken blijven liggen, omdat een ander project met Stan Getz – de latin suite 'Apassionado' – in 1990 eerst moest worden uitgegeven. Sinds kort is nu dan de 'achtergebleven' cd verschenen, en terecht: Getz is in superbe vorm. Onder de noemer 'bossas and ballads' worden originele composities gespeeld van o.a. Sam Rivers, Mal Waldron en vooral Kenny Barron.

In de periode dat dit album werd opgenomen was Getz net hersteld van een hartaanval en leed hij aan leverkanker. Hij weigerde chemokuren en vond gedurende zijn laatste jaren (hij overleed in 1991) energie en levenskwaliteit in macrobiotische diëten en Chinese kruiden. Met die herwonnen energie heeft hij die laatste jaren nog enkele geweldige opnamen gemaakt, zoals 'People Time', een duo met pianist Kenny Barron,
en de 'Lost Sessions' dus.

Zijn warme, zangerige geluid en zijn melodische en lyrische manier van spelen is van uitzonderlijk niveau op deze schijf en past uitmuntend bij het gekozen latin- en ballad-repertoire. De ballads 'Soul eyes' van Mal Waldron en 'The Wind' van Russ Freeman zijn voorbeelden van intense, zelfs weemoedige, balladvertolkingen: in het lage tenorregister een dramatisch warm geluid en 'hogerop' de langere, zangerige uithalen. Met de weten-schap dat Getz toen al niet meer lang te leven had, zijn dit tot tranen toe geroerde sublieme vertolkingen.

Kenmerk van de matadoren in de jazz is dat ze ogenblikkelijk te herkennen zijn aan het specifieke geluid en/of de innovatieve speelwijze. Dat geldt voor Tatum, Parker, Monk, Christian, Gillespie, Coltrane, Rollins, Gordon, Ayler, Shepp, Young, Taylor en ook voor Stan Getz. Zonder de uitmuntende ritmesectie – bassist George Mraz en drummer Victor Lewis - tekort te doen, vallen de begeleidende en solerende kwaliteiten van pianist Kenny Barron op. Zijn soli zijn sprankelend. Hij heeft een krachtige aanslag en weet zijn virtuositeit te doceren.

Een schitterende schijf; melodische en swingende jazz in optima forma.

(Jacques Los, 13.10.04) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.