GEZZ - 'Jazz Pop-Uped' (Challenge, 2004) ***

In mei schreef ik met ongeduld uit te zien naar de verschijning van deze cd. '1000 Years', het openingsstuk van deze cd met bewerkingen van popsongs, is ook veelbelovend. Harmen Fraanje speelt hier weer met zeggingskracht zijn verhaal, met daarachter subliem brusheswerk van Hans van Oosterhout en een schitterende, gestreken baspartij van Eric van der Westen. U2's 'Still Haven't Found What I'm Looking For' krijgt een dynamische, energieke uitvoering, waarbij abrupte dynamische tegenstellingen het stuk extra spanning geven.

Daarna komen we op het punt waarbij dit tot dusverre positieve oordeel genuanceerd dient te worden. In 'When A Man Loves A Woman' doet de ostentatieve repeterende baslijn afbreuk aan het subtiele pianospel van Fraanje. Erger wordt het wanneer ook in 'Jersey Girl 2', 'Call Me Al' en 'With Or Without You' voor deze onbegrijpelijke aanpak is gekozen. Hier wordt je als luisteraar geen goed gedaan. Ik kan me niet voorstellen dat deze als gesampelde loops klinkende basriffs de twee anderen tot inspiratie hebben gediend. Zij hebben het in deze stukken op eigen kracht moeten doen, zonder de meer-waarde van ultieme interactie. Wat zij ook aan moois presteren, het wordt overschaduwd door de penetrante eenvormige baslijn. De beweegredenen van deze aanpak blijven mij vooralsnog duister.

'Don't Give up' kenmerkt zich door fraai en lichtvoetig pianospel in het hoge register en de gedegen bijdragen van Van der Westen en Van Oosterhout; zij geven het geheel de stuwende drive. De verschillen in tempo en dynamiek zorgen wederom voor een hoge attentiewaarde. 'Jersey Girl' is een uitvoering die je kippenvel bezorgt, helemaal Fraanje! In 'Here There And Everywhere' van Lennon & McCartney een wat 'ooronwennige' bas en bassolo, maar men is zeer op dreef. Fraanje communiceert met luide stem, maar tempert die als het erop aankomt, vervolgt op rustige toon en trekt daarmee de luisteraar naar zich toe, die aldus geen iota van het verhaal wil missen. 'In The Air Tonight' is een solo feature voor Hans van Oosterhout op zijn fraai getunede drumkit en mooie cymbals.

'Philadelphia' van Neil Young tenslotte is een uitvoering waarbij je het betreurt dat hij slechts een paar minuten duurt, omdat je vermoedt dat er nog veel moois in het ver-schiet ligt, dat hier nog ongezegd bleef. Een omissie is dat het contemplatieve 'A Heart In New York', dat de formatie zo indrukwekkend vertolkte tijdens hun optreden in

(Anoniem, 19.10.04) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.